Επιστημονικές ειδήσεις

Παρασκευή 20-05-22

Τι συνέβη όταν καλλιεργήσαμε φυτά με χώμα από τη Σελήνη

Όπως ανέφεραν οι επιστήμονες πρόκειται για την πρώτη φορά που φυτά από τη Γη φυτρώνουν και αναπτύσσονται σε χώμα ενός άλλου πλανήτη.

Μπορεί να ακούγεται εξωπραγματικό, αλλά επιστήμονες έχουν καταφέρει να καλλιεργήσουν φυτά σε χώμα από τη Σελήνη χρησιμοποιώντας δείγματα που συλλέχθηκαν από τις αμερικανικές αποστολές Apollo.

Όπως ανέφεραν οι επιστήμονες πρόκειται για την πρώτη φορά που φυτά από τη Γη φυτρώνουν και αναπτύσσονται σε χώμα ενός άλλου πλανήτη.

Αυτό θα μπορούσε να θέσει τα θεμέλια για την καλλιέργεια φυτών στο φεγγάρι με απώτερο σκοπό την εξασφάλιση τροφής και οξυγόνου.

Τι έδειξαν τα πειράματα

Τα πειράματα έδειξαν πόσο δύσκολο είναι για ορισμένα φυτά να αναπτυχθούν σε σεληνιακό ρεγόλιθο, ή έδαφος, το οποίο είναι πολύ διαφορετικό από αυτά της Γης.

Το φυτό Arabidopsis για παράδειγμα αντιμετώπισε πρόβλημα στην προσαρμογή του στο σεληνιακό έδαφος.

Οι ρίζες του ήταν λιγοστές και χρειάστηκε περισσότερος χρόνο για να αναπτυχθούν διογκωμένα φύλλα σε σύγκριση με το ίδιο είδος που καλλιεργήθηκε σε ηφαιστειακή τέφρα.

Μερικά από τα φυτά του σεληνιακού εδάφους εμφάνισαν κοκκινωπά και μαύρα σημάδια μαύρες, ένα εξωτερικό σημάδι στρες.

Η μελέτη που περιγράφει λεπτομερώς το πείραμα των φυτών δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Communications Biology.

Η έρευνα πάνω στο θέμα θα μπορούσε να βοηθήσει τους ερευνητές να προσδιορίσουν έναν πιο αποτελεσματικό τρόπο καλλιέργειας φυτών σε σεληνιακό χώμα.

­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­________________________________________________________________

ΜΙΤ: Το θαλασσόνερο γίνεται πόσιμο στο πάτημα ενός κουμπιού

Επιστήμονες χρησιμοποίησαν μια καινοτόμα τεχνολογία για να δημιουργήσουν μία συσκευή αφαλάτωσης.

Μία νέα πρωτότυπη συσκευή αφαλάτωσης επιτρέπει την παραγωγή πόσιμου νερού στα πιο απομακρυσμένα μέρη της Γης. To πρωτότυπο κατασκευάστηκε από ερευνητές του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ) και οι λεπτομέρειες της λειτουργίας της δημοσιεύτηκαν πρόσφατα στην επιστημονική επιθεώρηση Environmental Science and Technology.

Νέα τεχνολογία

Η πρωτοτυπία της εν λόγω συσκευής έγκειται στο γεγονός ότι δεν χρησιμοποιεί φίλτρα για την κατακράτηση των αλάτων, αλλά απομακρύνει με ενεργό τρόπο τόσο τα άλατα όσο και τα σωματίδια τα οποία υπάρχουν στο θαλασσινό νερό. Η καινοτομία αυτή είναι πολύ σημαντική, αφού παρακάμπτει την ανάγκη ύπαρξης ειδικών φίλτρων, τα οποία απαιτούν συνεχή συντήρηση. Οι επιστήμονες επιστράτευσαν μία τεχνολογία η οποία ονομάζεται πόλωση συγκέντρωσης ιόντων (ion concentration polarization), την οποία είχαν αναπτύξει οι ίδιοι σε προηγούμενες ερευνητικές εργασίες.

Αρχικά, δύο μεμβράνες τοποθετούνται εκατέρωθεν της στήλης του νερού η οποία έχει συλλεχθεί στο εσωτερικό της συσκευής.  Έπειτα, εφαρμόζεται ηλεκτρικό πεδίο το οποίο πολώνει τις μεμβράνες αυτές. Τα σωματίδια τα οποία είναι αρνητικά φορτισμένα κατευθύνονται προς τη θετικά πολωμένη μεμβράνη, ενώ τα θετικά φορτισμένα σωματίδια κατευθύνονται προς την αρνητικά πολωμένη μεμβράνη. Tα φορτισμένα σωματίδια απομακρύνονται από το θαλασσινό νερό και διοχετεύονται σε ένα άλλο μέρος της συσκευής, απ’ όπου και αποβάλλονται. Με τη διαδικασία αυτή, οι επιστήμονες καταφέρνουν να απομακρύνουν όχι μόνο το χλωριούχο νάτριο, δηλαδή το αλάτι, αλλά και μικροοργανισμούς όπως βακτήρια και ιούς.

Δοκιμή στην παραλία

Αφού κατέληξαν στην τελική μορφή του συστήματος, οι επιστήμονες δοκίμασαν τη συσκευή στην παραλία Carson στη Βοστώνη. Χρειάστηκε τριάντα λεπτά για να απορροφηθεί θαλασσινό νερό, να υποστεί επεξεργασία από τη συσκευή και να προκύψει μία κούπα καθαρού πόσιμου νερού. «Αυτό είναι το αποκορύφωμα ενός δεκαετούς ταξιδιού», ανέφερε σε σχετικές δηλώσεις του ο επικεφαλής της δημοσίευσης δρ. Τζόνγιουν Χαν, συμπληρώνοντας: «Δουλέψαμε για χρόνια πάνω στη φυσική πίσω από τις επιμέρους διαδικασίες αφαλάτωσης, αλλά το να βάλουμε όλες αυτές τις εξελίξεις σε ένα κουτί, να κατασκευάσουμε ένα σύστημα και να το δοκιμάσουμε στον ωκεανό, ήταν μια πραγματικά σημαντική και ικανοποιητική εμπειρία».

Πολύτιμη για απομακρυσμένες περιοχές

Η συσκευή αυτή θα μπορούσε δυνητικά να χρησιμοποιηθεί σε περιοχές όπου υπάρχουν έντονα προβλήματα με την παροχή καθαρού πόσιμου νερού. Είναι ενδεικτικό ότι οι επιστήμονες κατέστησαν τη χρήση της συσκευής τόσο εύκολη ώστε οποιοσδήποτε να μπορεί να τη χειριστεί. Επιπλέον, δημιούργησαν μία εφαρμογή για τα «έξυπνα» τηλέφωνα, από την οποία μπορεί κανείς να ελέγξει τη λειτουργία της συσκευής αλλά και να παρακολουθήσει την απόδοσή της.

Οι περιορισμοί της συσκευής

Θα πρέπει πάντως να σημειωθεί ότι και σε αυτή την περίπτωση υπάρχουν –τουλάχιστον ακόμη- κάποιοι περιορισμοί: όταν η συσκευή χρησιμοποιείται σε νερά με μεγάλη θολότητα ενδέχεται να επέρχεται γρήγορα το φαινόμενο της καθαλάτωσης, δηλαδή της εναπόθεσης αλάτων στα  διάφορα μέρη της συσκευής, ενώ τα υλικά τα οποία έχουν χρησιμοποιηθεί είναι ακριβά, κάτι το οποίο αυξάνει σημαντικά το κόστος κατασκευής. Για τον λόγο αυτό οι επιστήμονες ευελπιστούν ότι στο μέλλον θα δημιουργηθεί μία συσκευή η οποία θα χρησιμοποιεί την ίδια τεχνολογία αλλά θα αποτελείται από λιγότερο ακριβά υλικά.

_______________________________________________________________

 

 Παρασκευή 13-05-22

Πρωτοφανής σεισμός που θα έριχνε σπίτια καταγράφηκε στον πλανήτη Άρη

Ήταν η ισχυρότερη από τις εκατοντάδες δονήσεις που έχει ανιχνεύσει ο ρομποτικός σεισμογράφος InSight.

 

To γεωλογικό εργαστήριο InSight στον Άρη ανίχνευσε τον ισχυρότερο σεισμό που έχει καταγραφεί σε άλλο πλανήτη, ένα χτύπημα του Εγκέλαδου μεγέθους 5 βαθμών.

Η δόνηση καταγράφηκε στις 4 Μαΐου και ήρθε ως κορύφωση μιας σειράς 1.313 σεισμών που έχει καταγράψει το στατικό ρομπότ της NASA από την προσεδάφισή του τον Αύγουστο του 2018.

Μέχρι σήμερα η ισχυρότερη δόνηση ήταν ο σεισμός των 4,2 βαθμών που σημειώθηκε στις 25 Αυγούστου 2021.

Το InSight είναι εφοδιασμένο με έναν άκρως ευαίσθητο σεισμογράφο γαλλικής κατασκευής που ανιχνεύει σεισμικά κύματα που διασχίζουν τον Άρη ή ανακλώνται στην επιφάνειά του.

Οι καταγραφές προσφέρουν νέα στοιχεία συμπεράσματα για τη δομή του φλοιού, του μανδύα και του πυρήνα του Άρη.

Ο σεισμός των 5 βαθμών είναι μεσαίου μεγέθους για τα γήινα δεδομένα, αλλά θεωρείται τεράστιος για την περίπτωση του Άρη.

Ο γειτονικός πλανήτης δεν διαθέτει τεκτονικές πλάκες και η ηφαιστειακή του δραστηριότητα έχει καταλαγιάσει προ πολλού.

Σεισμοί ωστόσο συμβαίνουν λόγω της παλιρροϊκής επίδρασης των δύο μικρών φεγγαριών του Άρη, του Φόβου και του Δείμου, από προσκρούσεις αστεροειδών, ακόμα και λόγω της συρρίκνωσης του πλανήτη, που συνεχίζει να ψύχεται από τον σχηματισμό του μέχρι σήμερα.

Όπως δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής του InSight στο JPL Μπρους Μπάνερντ, «από τότε που ξεκίνησε τη λειτουργία του ο σεισμογράφος τον Δεκέμβριο του 2018, περιμέναμε για έναν πραγματικά μεγάλο σεισμό. Και σίγουρα αυτός ο σεισμός θα μας δώσει τη δυνατότητα να μελετήσουμε το εσωτερικό του πλανήτη, όπως κανένας άλλος έως τώρα. Οι επιστήμονες θα αναλύουν επί χρόνια αυτά τα δεδομένα για να μάθουν νέα πράγματα σχετικά με τον Άρη».

Η επιτυχία έρχεται την ώρα που ο ρομποτικός γεωλόγος ετοιμάζεται να αντιμετωπίσει αυξημένες προκλήσεις: η έλευση του χειμώνα θα φέρει περισσότερη σκόνη και λιγότερο φως, περιορίζοντας την παραγωγή ενέργειας από τους ηλιακούς συλλέκτες.

_________________________________________________________________________________

Ερευνητές θέλουν να στείλουν… γυμνές απεικονίσεις ανθρώπων στο διάστημα

Το σχέδιό τους

Διαστημικοί ερευνητές θέλουν να στείλουν κωδικοποιημένο μήνυμα στους εξωγήινους στο οποίο θα συμπεριλαμβάνονται και γυμνές απεικονίσεις ανθρώπων.

Η πρόταση με την ονομασία «A Beacon in the Galaxy» ή συντόμως BITG παρουσιάστηκε από συνολικά 11 ερευνητές από διάφορες υπηρεσίες, μεταξύ των οποίων και το Εργαστήριο Αεριοπροώθησης της NASA.

Η πρόταση αφορά σε ένα δυαδικό κωδικοποιημένο μήνυμα «που αναπτύχθηκε για μετάδοση σε εξωγήινες νοημοσύνες στον Γαλαξία μας».

Βάση αποτέλεσαν όμοιες, παρελθοντικές, προσπάθειες και ειδικά το Arecibo: ένα διαστρικό ραδιοφωνικό μήνυμα που στάλθηκε στο σφαιρικό αστρικό σμήνος M13 το 1974.

Παλαιότερα, η αποστολή Lucy της NASA είχε μεταφέρει στο διάστημα ποίημα της βραβευμένης ποιήτριας Amanda Gorman, στίχους των Beatles κ.α. Τα Voyager 1 και 2, παράλληλα, είχαν πάρει μαζί τους χρυσούς δίσκους φωνογράφου με εικόνες και ήχους, ενδεικτικούς του ανθρώπινου πολιτισμού.

Μόνο θετικές επιστήμες

Στο BITG δεν θα περιλαμβάνεται τίποτα πολιτιστικό, αλλά θα επικεντρώνεται στις θετικές επιστήμες: μαθηματικά και φυσική.

«Αν και η έννοια των μαθηματικών, με ανθρώπινους όρους, είναι δυνητικά μη αναγνωρίσιμη για τα ΑΤΙΑ, το δυαδικό σύστημα είναι πιθανότατα καθολικό σε όλες τις νοημοσύνες» δήλωσαν οι ερευνητές. Ως εκ τούτου, το μήνυμα κωδικοποιήθηκε στη δυαδική γλώσσα που χρησιμοποιείται στα υπολογιστικά συστήματα.

Μεταξύ άλλων, στο μήνυμα περιλαμβάνονται οπτικές αναπαραστάσεις της δομής της διπλής έλικας του DNA και ενός ατόμου υδρογόνου, οπτικές επεξηγήσεις της άλγεβρας και άλλων μαθηματικών πράξεων, μια απεικόνιση του ηλιακού συστήματος, ένας χάρτης της Γης και, φυσικά, μια χαμογελαστή απεικόνιση δύο ανθρώπων, ενός αρσενικού και ενός θηλυκού. Το ζευγάρι, μάλιστα, χαιρετά τον θεατή.

Η περιέργεια

«Αυτές οι πληροφορίες είναι μέρος των βασικών προσδοκιών που μπορεί να έχει ένα μήνυμα προς εξωγήινους καθώς επιτρέπει την αναγνώριση της μορφής μας – μία λεπτομέρεια που θα μας ενδιέφερε και εμάς όσον αφορά στα ΑΤΙΑ».

Με άλλα λόγια, οι εξωγήινοι μπορεί να επιθυμούν να δουν πώς μοιάζει ο άνθρωπος. Ίδια περιέργεια έχει, αυταπόδεικτα, και το ανθρώπινο γένος.

Στο τέλος του μηνύματος θα συμπεριληφθεί μία πρόσκληση προς τους παραλήπτες να επικοινωνήσουν κατά τον ίδιο τρόπο.

«Το μήνυμα είναι απλό, αλλά με νόημα» σημείωσαν οι ερευνητές, επισημαίνοντας πως απώτερος στόχος είναι να «αρχίσει ένας διάλογος με τα ΑΤΙΑ – ανεξαρτήτως πόσο μακρινό μπορεί να είναι».

___________________________________________________________________________

 

 Παρασκευή 06-05-22

ΗΠΑ: Μετέωρο εξερράγη πάνω από τη Λουϊζιάνα

Το  αντικείμενο κινήθηκε νοτιοδυτικά με ταχύτητα 89.000 χιλιομέτρων την ώρα, σπάζοντας σε κομμάτια καθώς βουτούσε στη γήινη ατμόσφαιρα.

Περισσότεροι από 30 άνθρωποι στο Αρκάνσας, τη Λουιζιάνα και το Μισισιπή ανέφεραν ότι είδαν ένα εξαιρετικά φωτεινό μετέωρο στον ουρανό γύρω στις 8 το πρωί της Τετάρτης (τοπική ώρα), αφότου άκουσαν δυνατούς κρότους στην κομητεία Κλέιμπορν του Μισισιπή και στις γύρω περιοχές, ανέφερε η NASA.

Το αντικείμενο έγινε αρχικά αντιληπτό 87 χιλιόμετρα πάνω από τον ποταμό Μισισιπή, κοντά στο Άλκορν, σύμφωνα με αξιωματούχους.

«Πρόκειται για ένα από τα ωραιότερα φαινόμενα που έχω δει στα δεδομένα του GLM (Geostationary Lightning Mappers)», δήλωσε ο Μπιλ Κουκ, επικεφαλής του Γραφείου Μετεωροειδών της NASA στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Μάρσαλ, στο Χάντσβιλ της Αλαμπάμα, όπως αναφέρει το blogs.nasa.gov.

Το  αντικείμενο κινήθηκε νοτιοδυτικά με ταχύτητα 89.000 χιλιομέτρων την ώρα, σπάζοντας σε κομμάτια καθώς βοτούσε στη γήινη ατμόσφαιρα. Διαλύθηκε περίπου 55 χιλιόμετρα πάνω από μια βαλτώδη περιοχή, βόρεια της κοινότητας Concordia, στη Λουιζιάνα.

Δέκα φορές πιο φωτεινή από την Πανσέληνο

Ο κατακερματισμός αυτής της βολίδας παρήγαγε ενεργειακό ισοδύναμο 3 τόνων TNT, το οποίο δημιούργησε ωστικά κύματα που διαδόθηκαν στο έδαφος.

Στο απόγειό της, η βολίδα ήταν πάνω από 10 φορές πιο φωτεινή από την Πανσέληνο.

«Αυτό που με εντυπωσίασε ως ασυνήθιστο ήταν το πόσο λίγες αναφορές αυτοπτών μαρτύρων είχαμε», είπε ο Κουκ. «Περισσότεροι άνθρωποι το άκουσαν παρά το είδαν».

Μια κάτοικος δήλωσε στην εφημερίδα Vicksburg Post ότι άκουσε έναν δυνατό θόρυβο και στη συνέχεια κοίταξε ψηλά και είδε μια «πορτοκαλί σφαίρα φωτιάς στο μέγεθος μπάλας του μπάσκετ, με μια λευκή ουρά πίσω της», να κατευθύνεται δυτικά προς τον ποταμό Μισισιπή, σύμφωνα με το phys.org.

Η υπηρεσία διαχείρισης εκτάκτων αναγκών της κομητείας Claiborne δημοσίευσε μια ανακοίνωση στο Facebook που επιβεβαιώνει τις αναφορές και σημειώνει ότι ο κοντινός πυρηνικός σταθμός δεν επηρεάστηκε.

«Ο πυρηνικός σταθμός Grand Gulf Nuclear Station (…) είναι ασφαλής. Δεν υπάρχει καμία απειλή για την κομητεία και δεν πρέπει να ληφθούν μέτρα», ανέφερε η ανάρτηση της υπηρεσίας.

___________________________________________________________________________

Αμερικανικό «διαστημοπλάνο» ετοιμάζεται για εκτόξευση στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό

Το επταθέσιο Dream Chaser θα εκτοξεύεται τοποθετημένο στην κορυφή πυραύλου Vulcan, θα προσγειώνεται όμως σαν κανονικό αεροπλάνο όπως το διαστημικό λεωφορείο.

Σε περίπου ένα χρόνο εκτιμά η αμερικανική εταιρεία Siera Space ότι θα εκτοξεύσει το πρώτο Dream Chaser, ένα «διαστημοπλάνο» και προορίζεται για τη μεταφορά πληρωμάτων στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) αλλά και για αποστολές εθνικής ασφάλειας.

Η εταιρεία παραχώρησε στο SpaceNews φωτογραφίες του πρώτου σκάφους της σειράς, με την ονομασία Tenacity («Επιμονή»). Η άκατος του οχήματος έχει ολοκληρωθεί, λείπει όμως το σύστημα θερμικής προστασίας.

Το επταθέσιο Dream Chaser θα εκτοξεύεται τοποθετημένο στην κορυφή πυραύλου Vulcan, θα προσγειώνεται όμως σαν κανονικό αεροπλάνο όπως το διαστημικό λεωφορείο.

 Η Sierra Space αναπτύσσει ακόμα ένα φουσκωτό οίκημα που είναι σχεδιασμένο για να λειτουργεί ως διαστημικός σταθμός αλλά σύμφωνα με τους δημιουργούς του μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως κατάλυμα για ανθρώπους στη Σελήνη. Η μονάδα αυτή ονομάζεται Large Integrated Flexible Environment (LIFE) και χωρίζεται σε 2-3 ορόφους και σε διάφορα δωμάτια στα οποία όσοι διαμένουν εκεί μπορούν να εργάζονται, να γυμνάζονται και να ξεκουράζονται. Η Sierra Space συνεργάζεται επίσης με τη διαστημική εταιρεία του ιδρυτή και αφεντικού της Amazon Τζεφ Μπέζος, την Blue Origin, η οποία ανακοίνωσε πρόσφατα ότι σχεδιάζει τη δημιουργία ενός διαστημικού σταθμού τον οποίο ονομάζει «Τροχιακό Ύφαλο».

H Sierra Space αναφέρει ότι το διαστημοπλάνο της θα μπορεί να ξεκινήσει τις πτήσεις του το 2023 και έχει ήδη συμφωνήσει με την NASA ώστε να πραγματοποιήσει μεταφορές φορτίων στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.

Σύμφωνα με τα στελέχη της εταιρείας οι πρώτες πτήσεις του Dream Chaser θα είναι μη επανδρωμένες και, αν όλα πάνε καλά, θα ακολουθήσουν και αποστολές με επιβάτες.

___________________________________________________________________________

 

 Παρασκευή 01-05-22

SpaceX: Αλλαγή πληρώματος στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό

Στο πλήρωμα συμμετείχαν τρεις Αμερικανοί αστροναύτες της NASA και μία Ιταλίδα αστροναύτης

 

Τέσσερις αστροναύτες, τρεις από τη NASA και ένας από την Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία έφτασαν την Τετάρτη στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS), δύο ημέρες πριν επιστρέψει στη Γη το προηγούμενο πλήρωμα.

Το ραντεβού της διαστημικής κάψουλας Crew Dragon της SpaceX με τον διαστημικό σταθμό έγινε σε λιγότερες από 16 ώρες μετά την εκτόξευσή του από το Διαστημικό Κέντρο Κένεντι της NASA στο Ακρωτήριο Κανάβεραλ, σηματοδοτώντας μία από τις πιο σύντομες πτήσεις του SpaceX του Ίλον Μασκ προς τον ISS από την εκτόξευση μέχρι την πρόσδεση, σύμφωνα με σχολιαστές της NASA.

 

Το νέο και το παλιό πλήρωμα γιόρτασαν μαζί την άφιξη (NASA / ESA)

Η πλήρως αυτοματοποιημένη πρόσδεση της διαστημικής κάψουλας πραγματοποιήθηκε στις 02:37 ώρα Ελλάδας, ενώ η κάψουλα Dragon με την κωδική ονομασία “Ελευθερία” και ο διαστημικός σταθμός κινούνταν με ταχύτητα περίπου 420 χιλιομέτρων πάνω από τον κεντρικό Ειρηνικό Ωκεανό, σύμφωνα με τη NASA.

Τρεις Αμερικανοί και μία Ιταλίδα

Στο πλήρωμα συμμετείχαν τρεις Αμερικανοί αστροναύτες της NASA (ο 49χρονος διοικητής της αποστολής Κίελ Λίντγκρεν, ο 47χρονος πιλότος της αποστολής Μπομπ Χάινς, η 33χρονη ειδική της διαστημικής αποστολής Τζέσικα Γουάτκινς, όπως επίσης και η 45χρονη Ιταλίδα αστροναύτης Σαμάνθα Κριστοφορέτι από την Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία (ESA).

Μετά την πρόσδεση που έγινε πριν από τον προγραμματισμένο χρόνο, τα μέλη του πληρώματος άρχισαν την προκαθορισμένη διαδικασία ελέγχου διαρροών διάρκειας δύο ωρών, αλλά και τον έλεγχο της αποσυμπίεσης του διαδρόμου σύνδεσης μεταξύ της κάψουλας και του ISS, προετοιμάζοντας το άνοιγμα της ειδικής θυρίδας πρόσβασης στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.

Τις νέες αφίξεις θα καλωσορίσει το πλήρωμα επτά αστροναυτών του ISS, τα τέσσερα μέλη πληρώματος που αντικαθιστούν (τρεις Αμερικανοί και ένας Γερμανός αστροναύτης της ESA), καθώς η αποστολή τους λήγει στις αρχές Μαΐου, αλλά και τρεις Ρώσοι αστροναύτες.

Οι τέσσερις τελευταίοι αστροναύτες αποτελούν το Πλήρωμα 4. Είναι το τέταρτο πλήρωμα του ISS που η NASA εκτόξευσε με κάψουλα SpaceX, από τότε που η αναφερόμενη εταιρία με έδρα την Καλιφόρνια άρχισε τις πτήσεις με αστροναύτες της NASA το 2020.

__________________________________________________________________________

Μετεωρίτες ενισχύουν τη θεωρία ότι τα συστατικά της ζωής ήρθαν από το Διάστημα

Μελετώντας τα στοιχεία που ήρθαν στη Γη από τους μετεωρίτες

Μια νέα εξέταση μετεωριτών που προσγειώθηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Καναδά και την Αυστραλία ενισχύει την ιδέα ότι τέτοια αντικείμενα μπορεί να έχουν μεταφέρει στη Γη χημικά συστατικά ζωτικής σημασίας για τη δημιουργία της ζωής.

Όπως αναφέρει το Reuters, οι επιστήμονες είχαν εντοπίσει προηγουμένως σε αυτούς τους μετεωρίτες τρία από τα πέντε χημικά συστατικά που απαιτούνται για να σχηματίσουν το DNA και το RNA. Και μόλις χθες Τρίτη, ανακοίνωσαν ότι κατάφεραν πλέον να εντοπίσουν και τα δύο τελευταία, αφού βελτίωσαν τον τρόπο με τον οποίον ανέλυσαν τους μετεωρίτες.

«Ευαίσθητες» έρευνες

Σε αντίθεση με προηγούμενες έρευνες, οι μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν αυτή τη φορά ήταν πιο ευαίσθητες και δεν χρησιμοποιούσαν ισχυρά οξέα ή ζεστό υγρό για την εξαγωγή των πέντε συστατικών, γνωστών ως νουκλεοβάσεις. Αυτό αναφέρει ο ο αστροχημικός Γιασουσίρο Όμπα του Πανεπιστημίου Hokkaido στην Ιαπωνία, επικεφαλής συγγραφέα της μελέτης που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature Communications .

Οι νουκλεοβάσεις είναι ενώσεις που περιέχουν άζωτο και είναι καθοριστικές για το σχηματισμό της χαρακτηριστικής διπλής έλικας του DNA.

Σύμφωνα με τον αστροβιολόγο και συν-συγγραφέα της μελέτης Ντάνι Γκλέιβιν του Κέντρου Διαστημικών Πτήσεων Γκόνταρντ της NASA στο Μέριλαντ, η επιβεβαίωση μιας εξωγήινης προέλευσης ενός πλήρους συνόλου νουκλεοβάσεων που βρέθηκαν στο DNA και το RNA υποστηρίζει τη θεωρία ότι οι μετεωρίτες θα μπορούσαν να ήταν μια σημαντική πηγή οργανικών ενώσεων απαραίτητων για την εμφάνιση των πρώτων ζωντανών οργανισμών της Γης.

Καλύτερη κατανόηση

Οι επιστήμονες προσπαθούν να κατανοήσουν καλύτερα τα γεγονότα που εκτυλίχθηκαν στη Γη και που επέτρεψαν σε διάφορες χημικές ενώσεις να ενωθούν σε ένα ζεστό υδάτινο περιβάλλον για να σχηματίσουν ένα ζωντανό μικρόβιο ικανό να αναπαραχθεί. Ο σχηματισμός DNA και RNA ήταν ένα σημαντικό ορόσημο καθώς αυτά τα μόρια περιέχουν ουσιαστικά τις οδηγίες για την κατασκευή και τη λειτουργία ζωντανών οργανισμών.

«Υπάρχουν ακόμη πολλά να μάθουμε για τα χημικά βήματα που οδήγησαν στην προέλευση της ζωής στη Γη – το πρώτο αυτοαναπαραγόμενο σύστημα», είπε ο Γκλέιβιν. «Αυτή η έρευνα σίγουρα προσθέτει στον κατάλογο των χημικών ενώσεων που υπήρχαν στην πρώιμη πρεβιοτική σούπα της Γης (που υπήρχε πριν από την εμφάνιση της ζωής)».

Μελετώντας τους μετεωρίτες

Οι ερευνητές εξέτασαν υλικό από τρεις μετεωρίτες – έναν που έπεσε το 1950 κοντά στην πόλη Murray στην πολιτεία του Κεντάκι των ΗΠΑ, ένας που έπεσε το 1969 κοντά στην πόλη Murchison στην πολιτεία Victoria της Αυστραλίας και ένας που έπεσε το 2000 κοντά στη λίμνη Tagish στο Επαρχία Βρετανικής Κολομβίας του Καναδά.

Και οι τρεις είναι κατασκευασμένοι από βραχώδες υλικό που πιστεύεται ότι σχηματίστηκε νωρίς στην ιστορία του ηλιακού συστήματος. Είναι πλούσιοι σε άνθρακα, με τους μετεωρίτες Murchison και Murray να περιέχουν περίπου 2% οργανικό άνθρακα κατά βάρος και τον μετεωρίτη της λίμνης Tagish να περιέχει περίπου 4% οργανικό άνθρακα. Ο άνθρακας είναι το κύριο συστατικό των οργανισμών στη Γη.

«Και οι τρεις μετεωρίτες περιέχουν ένα πολύ περίπλοκο μείγμα οργανικών μορίων, τα περισσότερα από τα οποία δεν έχουν ακόμη εντοπιστεί», είπε ο Glavin.

Τα πέντε στοιχεία

Οι δύο νουκλεοβάσεις, που ονομάζονται κυτοσίνη και θυμίνη, που εντοπίστηκαν πρόσφατα στους μετεωρίτες μπορεί να διέφευγαν από την ανίχνευση σε προηγούμενες εξετάσεις, επειδή διαθέτουν μια πιο λεπτή δομή από τις άλλες τρεις, είπαν οι ερευνητές.

Οι πέντε νουκλεοβάσεις όμως δεν είναι οι μόνες χημικές ενώσεις απαραίτητες για τη ζωή. Μεταξύ άλλων απαιτούνται: αμινοξέα, τα οποία είναι συστατικά πρωτεϊνών και ενζύμων, σάκχαρα, τα οποία αποτελούν μέρος της ραχοκοκαλιάς του DNA και του RNA και λιπαρά οξέα, τα οποία είναι δομικά συστατικά των κυτταρικών μεμβρανών.

«Τα σημερινά αποτελέσματα μπορεί να μην αποσαφηνίζουν άμεσα την προέλευση της ζωής στη Γη», είπε ο Όμπα, «αλλά πιστεύω ότι μπορούν να βελτιώσουν την κατανόησή μας για τον κατάλογο των οργανικών μορίων στην πρώιμη Γη πριν από την έναρξη της ζωής».

_________________________________________________________________________

 Παρασκευή 15-04-22

«Αντικείμενο από άλλο άστρο» εξερράγη πάνω από τη Γη το 2014

Δεδομένα από αισθητήρες της αμερικανικής κυβέρνησης δείχνουν να επιβεβαιώνουν τους υπολογισμούς αστρονόμων για τον πρώτο διαστρικό επισκέπτη.

 

Μετέωρο που διαλύθηκε στην ατμόσφαιρα πάνω από την Παπούα Νέα Γουινέα το 2014 ήταν βράχος που ταξίδεψε μέχρι εδώ από άλλο αστρικό σύστημα, ανακοίνωσε η Διοίκηση Διαστήματος του αμερικανικού στρατού (USSC).

H ανακοίνωση δείχνει να δικαιώνει δύο ερευνητές που πρότειναν πρώτοι τη θεωρία της διαστρικής προέλευσης το 2019, δεν κατάφεραν όμως να δημοσιεύσουν τη μελέτη επειδή τα δεδομένα που απαιτούνταν για την επιβεβαίωση των υπολογιστών τους είχαν χαρακτηριστεί απόρρητα από την αμερικανική κυβέρνηση.

Η μελέτη, διαθέσιμη ως προδημοσίευση στο αποθετήριο arXiv, εκτιμούσε ότι το αντικείμενο είχε διάμετρο 0,45 μέτρα και εισήλθε στην ατμόσφαιρα με την εκπληκτική ταχύτητα των 210.000 χιλιομέτρων την ώρα, πολύ υψηλότερη από την ταχύτητα των μετεώρων που καταφθάνουν από το ίδιο το Ηλιακό Σύστημα. Η υπερβολική τροχιά του αντικειμένου επίσης υποδεικνύει διαστρική προέλευση, έγραφαν οι ερευνητές.

Η ανακοίνωση της USSC καθιστά το συμβάν του 2014 το πρώτο διαστρικό αντικείμενο που αναγνωρίζεται στο Ηλιακό Σύστημα, καθώς το μετέωρο εμφανίστηκε αρκετά χρόνια πριν από τον εντοπισμό του διαστρικού αντικειμένου Ομουαμούα το 2017 και του διαστρικού κομήτη 2I/Borisov το 2019 (τα δύο αυτά σώματα ουδέποτε πλησίασαν τη Γη).

Τη μελέτη του 2014 υπέγραφαν δύο ερευνητές του Χάρβαρντ, ο Αμίρ Σιράζ  και ο Άβι Λεμπ (ο οποίος για ένα διάστημα δήλωνε πεπεισμένος ότι ο Ομουαμούα ήταν στην πραγματικότητα εξωγήινο διαστημόπλοιο, κάτι που τελικά διαψεύστηκε οριστικά).

Η ανακάλυψη του Ομούαμούα ήταν ο λόγος που οι δύο ερευνητές αποφάσισαν να εξετάσουν αναδρομικά το 2017 τη βάση δεδομένων του προγράμματος CNEOS της NASA, στην οποία καταχωρούνται οι ανιχνεύσεις μετεώρων.

Σύμφωνα με το Vice, στο οποίο μίλησε ο Σιράζ, η μελέτη είχε υποβληθεί για δημοσίευση στο έγκριτο The Astrophysical Journal Letters, δεν πέρασε όμως την αξιολόγηση επειδή τα δεδομένα που θα επέτρεπαν την επιβεβαίωση των υπολογιστών ήταν διαβαθμισμένα. Ο λόγος ήταν πως ορισμένοι από τους αισθητήρες που καταγράφουν μετέωρα ανήκουν στο αμερικανικό υπουργείο Άμυνας και χρησιμοποιούνται για την ανίχνευση όχι μόνο διαστημικών αντικειμένων αλλά και πυρηνικών δοκιμών.

Οι δύο ερευνητές πέρασαν χρόνια προσπαθώντας να πείσουν την αμερικανική κυβέρνηση να δημοσιοποιήσει τα επίμαχα δεδομένα. Απευθύνθηκαν χωρίς αποτέλεσμα στο Εθνικό Εργαστήριο του Λος Άλαμος, στη NASA και άλλες κυβερνητικές υπηρεσίες, τελικά όμως κέρδισαν τη στήριξη του Τζόελ Μόζερ, επιστήμονα της Διοίκησης Διαστήματος.

Το έγγραφο της USSC που δικαιώνει τους δύο επιστήμονες, το οποίο φέρει ημερομηνία 1 Μαρτίου 2022, αναφέρει ότι ο Μόζερ «επιβεβαίωσε ότι η εκτίμηση της ταχύτητας που αναφέρθηκε στη NASA είναι αρκετά ακριβής για να υποδείξει διαστρική τροχιά».

Ο Σιράζ δηλώνει τώρα ότι θραύσματα του διαστρικού μετεώρου δεν αποκλείεται να βρίσκονται στον βυθό του Ειρηνικού, γι’ αυτό και εξετάζει μαζί με άλλους επιστήμονες το ενδεχόμενο αποστολής για την αναζήτηση και τη συλλογή τους.

Όπως είπε ο ερευνητής στο Vice, «η πιθανότητα να βρούμε το πρώτο κομμάτι διαστρικού υλικού είναι τόσο συναρπαστική ώστε αξίζει να εξετάσουμε το θέμα προσεκτικά και να μιλήσουμε με τους κορυφαίους ειδικούς ωκεανογραφικών αποστολών για να συλλέξουμε μετεωρίτες».

__________________________________________________________________________

Μικροβιακή ζωή στη Γη υπήρχε ήδη πριν τουλάχιστον 3,75 δισεκατομμύρια χρόνια

Οι ερευνητές εκτιμούν ότι μια ποικιλομορφία μικροβιακής ζωής υπήρχε ήδη στην αρχέγονη Γη ίσως και μόνο 300 εκατομμύρια χρόνια μετά τη δημιουργία της πριν περίπου 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια

 

Πολύπλοκη μικροβιακή ζωή στη Γη υπήρχε τουλάχιστον πριν 3,75 δισεκατομμύρια χρόνια, σύμφωνα με νέα επιστημονική έρευνα που τοποθετεί πολύ πιο πίσω στο παρελθόν – κατά περίπου 300 εκατομμύρια χρόνια νωρίτερα – το πότε εμφανίστηκε η ζωή στον πλανήτη μας, ανατρέποντας έτσι την έως τώρα επικρατούσα άποψη.

Οι ερευνητές από τη Βρετανία, τον Καναδά και την Κίνα, με επικεφαλής τον δρα Ντομινίκ Παπινό του Τμήματος Γεωεπιστημών του Πανεπιστημιακού Κολλεγίου του Λονδίνου (UCL), οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο επιστημονικό περιοδικό «Science Advances», ανέλυσαν πετρώματα αιματίτη από το Κεμπέκ του Καναδά ηλικίας 3,75 έως 4,28 δισεκατομμυρίων ετών. Μέσα σε αυτά βρήκαν μικροσκοπικά ίχνη που φαίνεται να έχουν γίνει από βακτήρια, τα οποία ζούσαν κοντά σε υδροθερμικές πηγές. Μέχρι σήμερα τα αρχαιότερα επιβεβαιωμένα απολιθώματα μορφών ζωής θεωρούνταν εκείνα που είχαν βρεθεί στη Δυτική Αυστραλία και χρονολογούνταν προ 3,46 δισεκατομμυρίων ετών.

Διχογνωμία

Πάντως δεν συμφωνούν όλοι οι άλλοι επιστήμονες με την άποψη ότι όντως τα σημάδια αυτά είναι βιολογικής προέλευσης και συνιστούν απόδειξη απολιθωμένης μικροβιακής ζωής. Οι ερευνητές αντιτείνουν ότι τα ίχνη, που εμφανίζουν πολυπλοκότητα και φθάνουν σε μήκος σχεδόν το ένα εκατοστό, δεν έχουν δημιουργηθεί τυχαία από χημικές αντιδράσεις.

Αντίθετα, θεωρούν ότι τουλάχιστον κάποιες από αυτές τις δομές μέσα στο πέτρωμα δημιουργήθηκαν από αρχαία μικρόβια, τα οποία έπαιρναν ενέργεια «τρώγοντας» τον σίδηρο, το θείο και το διοξείδιο του άνθρακα μέσα στα πετρώματα, μέσω μιας διαδικασίας φωτοσύνθεσης χωρίς εμπλοκή ακόμη του οξυγόνου.

Οι ερευνητές εκτιμούν ότι μια ποικιλομορφία μικροβιακής ζωής υπήρχε ήδη στην αρχέγονη Γη ίσως και μόνο 300 εκατομμύρια χρόνια μετά τη δημιουργία της πριν περίπου 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια.

Όπως είπε ο Παπινό, «χρησιμοποιώντας διάφορα στοιχεία, η μελέτη παρέχει βάσιμες ενδείξεις ότι ένας αριθμός διαφορετικών ειδών βακτηρίων υπήρχε στη Γη πριν 3,75 έως 4,28 δισεκατομμύρια χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι η ζωή μπορεί να άρχισε μόνο 300 εκατομμύρια χρόνια αφότου σχηματίστηκε η Γη. Με γεωλογικούς όρους αυτό είναι γρήγορο, περίπου όσο διήρκεσε μια περιστροφή του Ήλιου γύρω από τον γαλαξία μας. Αυτά τα ευρήματα έχουν επιπτώσεις και για την πιθανότητα εξωγήινης ζωής. Αν η ζωή είναι σχετικά γρήγορη στην εμφάνιση της, δεδομένων των σωστών συνθηκών, τότε αυξάνεται η πιθανότητα να υπάρχει ζωή και σε άλλους πλανήτες».

___________________________________________________________________________

  Παρασκευή 08-04-22

Ποια είναι η ταχύτητα του ήχου στον Άρη; Το Perseverance της NASA δίνει την απάντηση

Το ρομπότ αποκάλυψε για πρώτη φορά το ηχητικό τοπίο άλλου πλανήτη.

Αναλύοντας τους ήχους που καταγράφει στην επιφάνεια του Άρη το ρομπότ Perseverance (επιμονή) της NASA, διεθνής ερευνητική ομάδα υπολόγισε για πρώτη φορά την ταχύτητα των ηχητικών κυμάτων στην ατμόσφαιρα του πλανήτη.

Και ναι, η ταχύτητα του ήχου στον Άρη είναι διαφορετική από ό,τι στη Γη.

Το εξάτροχο Perseverance προσεδαφίστηκε στον κόκκινο πλανήτη πριν από περίπου έναν χρόνο και έκτοτε εξερευνά τον κρατήρα Τζέζερο, ο οποίος φιλοξενούσε κάποτε μια αρχαία λίμνη που δεχόταν τα νερά ενός χειμάρρου ή ποταμού.

Είναι η πρώτη αποστολή εξερεύνησης που χρησιμοποιεί μικρόφωνο, αποκαλύπτοντας για πρώτη φορά το ηχητικό τοπίο ενός άλλου πλανήτη.

Οι συντάκτες της νέας μελέτης υπολόγισαν την ταχύτητα του ήχου μετρώντας πόσος χρόνος απαιτείται για να φτάσουν στο μικρόφωνο του Perseverance οι ήχοι που παράγει το λέιζερ του ρομπότ, σχεδιασμένο να εξαερώνει από μακριά την επιφάνεια πετρωμάτων για μετρηθεί η σύστασή τους.

Η ταχύτητα του ήχου στον Άρη είναι περίπου 230 μέτρα ανά δευτερόλεπτο, ή 864 χιλιόμετρα ανά ώρα, ανέφερε στο 53^ο Συνέδριο Σεληνιακής και Πλανητικής Επιστήμης ο Μπατίς Τσίντι του Εθνικού Εργαστηρίου του Λος Άλαμος, επικεφαλής της μελέτης.

Στη Γη, η ταχύτητα του ήχου στο επίπεδο της θάλασσας και σε θερμοκρασία 20 βαθμών Κελσίου είναι σημαντικά μεγαλύτερη στα 343 m/sec ή 1.235 km/h.

Κι αυτό επειδή η ατμόσφαιρα της Γης είναι περίπου 100 φορές πιο πυκνή από τον αρειανό αέρα, κάτι που επιταχύνει τη διάδοση των ηχητικών κυμάτων. Στο νερό, η ταχύτητα του ήχου αυξάνεται στα 1.480 m/sec και στον σίδηρο εκτινάσσεται σε πάνω από 5 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο.

O Άρης όμως εμφανίζει κι άλλες ιδιαιτερότητες: λόγω της υψηλής περιεκτικότητας της ατμόσφαιρας σε διοξείδιοτου άνθρακα, οι ήχοι με συχνότητα άνω των 400 Hz ταξιδεύουν πιο γρήγορα από άλλα ηχητικά κύματα κατά 10 m/sec.

Οι συχνότητες αυτές βρίσκονται στο μέσο του εύρους της ανθρώπινης ακοής. Τα ευρήματα, λένε οι ερευνητές, είναι ότι θα ήταν δύσκολο να ακούσεις την ομιλία ενός ανθρώπου στον Άρη, αφού διαφορετικές συχνότητες θα έφταναν στα αφτιά του παρατρηρητή σε διαφορετικούς χρόνους.

Η νέα ανάλυση δεν έχει μόνο θεωρητικό ενδιαφέρον αλλά και επιστημονικό. Η ταχύτητα του ήχου επηρεάζεται εκτός από την πυκνότητα και από τη θερμοκρασία του μέσου, κάτι που σημαίνει ότι οι μεταβολές στην ταχύτητα του ήχου επιτρέπουν τον υπολογισμό της θερμοκρασίας.

Μετρώντας την ταχύτητα του ήχου σε κάθε παλμό του λέιζερ, οι ερευνητές μέτρησαν ταχείες αλλαγές της θερμοκρασίας που δεν είχαν παρατηρηθεί ως σήμερα.

Η ερευνητική ομάδα ανέφερε ότι θα συνεχίσει τις μετρήσεις για ακόμα έναν χρόνο προκειμένου να καταγράψει διακυμάνσεις στη διάρκεια του χειμώνα ή όταν ο πλανήτης πλήττεται από αμμοθύελλες.

___________________________________________________________________________

Ανακαλύφθηκε ο πιο μακρινός γαλαξίας σε απόσταση 13,5 δισεκατομμυρίων ετών φωτός

Ο HD1 ανακαλύφθηκε μετά από 1.200 ώρες παρατηρήσεων με διάφορα τηλεσκόπια

Μια διεθνής ομάδα αστρονόμων ανακάλυψε το πιο μακρινό αστρονομικό αντικείμενο στο σύμπαν, έναν γαλαξία με την ονομασία HD1, σε απόσταση περίπου 13,5 δισεκατομμυρίων ετών φωτός. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Φάμπιο Πακούτσι του Κέντρου Αστροφυσικής Χάρβαρντ-Σμιθσόνιαν των ΗΠΑ, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Monthly Notices» της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας της Βρετανίας, ανέφεραν ότι ο γαλαξίας είναι υπερβολικά φωτεινός στο υπεριώδες φως για λόγους που δεν είναι σαφείς.

Εκτιμούν ότι ο εν λόγω γαλαξίας είτε δημιουργεί άστρα με εντυπωσιακό ρυθμό (περισσότερα από 100 κάθε χρόνο, τουλάχιστον δεκαπλάσια των αναμενομένων), είτε περιέχει μια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα με μάζα περίπου 100 εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από εκείνη του Ήλιου, κάτι που θα μπορούσε να εξηγήσει εναλλακτικά την μεγάλη φωτεινότητα του HD1. Καθώς «καταπίνει» τεράστιες ποσότητες αερίων, φωτόνια υψηλής ενέργειας μπορεί να εκπέμπονται από την περιοχή γύρω από τη μαύρη τρύπα. Αν αυτό όντως συμβαίνει, τότε θα πρόκειται για την πιο πρώιμη γνωστή μαύρη τρύπα, πολύ πιο κοντά στην αρχική «Μεγάλη Έκρηξη» (Μπιγκ Μπανγκ) από οποιαδήποτε έχει βρεθεί μέχρι σήμερα.

Ο HD1 ανακαλύφθηκε μετά από 1.200 ώρες παρατηρήσεων με διάφορα τηλεσκόπια (Subaru, VISTA, Spitzer. UK Infrared). Ακολούθησαν παρατηρήσεις από το μεγάλο τηλεσκόπιο ALMA στη Χιλή, που έδειξαν ότι ο HD1 είναι 100 εκατομμύρια έτη φωτός πιο μακριά από τον GN-z11, τον έως τώρα κάτοχο του ρεκόρ αρχαιότερου και πιο μακρινού γαλαξία. Θα ακολουθήσουν παρατηρήσεις του HD1 από το νέο μεγάλο διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb, το οποίο «πιάνει δουλειά» φέτος, προκειμένου να επιβεβαιωθεί οριστικά ότι πρόκειται για τον νέο κάτοχο του γαλαξιακού ρεκόρ απόστασης.

­­­­­­­­__________________________________________________________________________

 Παρασκευή 18-03-22

NASA: Ηλιακή καταιγίδα μεσαίου μεγέθους  έπληξε τη Γη

Αυτό το φαινόμενο θα μπορούσε να προκαλέσει πολύωρο σέλας 

 

Για μία ακόμη φορά μία ηλιακή καταιγίδα έρχεται να προκαλέσει τους επιστήμονες του διαστήματος.

Ειδικότερα, οι επιστήμονες περίμεναν την Δευτέρα 17/3 μία μεγάλη ηλιακή καταιγίδα και αναφέρονται σε πιθανά σημεία του πλανήτη που είναι πιθανό να χτυπήσει.

Σύμφωνα με δεδομένα που αναλύθηκαν από τη NASA και την Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (NOAA) υπάρχει πολύ μεγάλη πιθανότητα, η ηλιακή καταιγίδα να επηρεάσει συνολικά τη Γη και μια μικρότερη πιθανότητα να επηρεαστεί άμεσα το Ηνωμένο Βασίλειο.

Η NOΑΑ προβλέπει ότι σε μια περίοδο δύο εβδομάδων αρχής γενομένης από τις 14/3, υπάρχει 80% η πιθανότητα η Γη να δεχθεί τις επιπτώσεις ενός «χτυπήματος» από την ηλιακή καταιγίδα και 20%, αυτές οι επιπτώσεις να φτάσουν πιο νωρίς στο Ηνωμένο Βασίλειο.

«Ο αντίκτυπος μπορεί να είναι ισχυρός», έγραψε στο Twitter η φυσικός του διαστημικού καιρού Δρ Tamitha Skov, εξηγώντας: «Περιμένετε το σέλας βαθιά στα μεσαία γεωγραφικά πλάτη, προβλήματα λήψης ραδιοφωνικών σημάτων και GPS, ειδικά κοντά στην αυγή/σούρουπο και στη νύχτα της Γης!»

Η Δρ Skov εξήγησε επίσης ότι η Γη βρίσκεται στην πραγματικότητα στο κέντρο μιας «τριπλής απειλής» από διάφορες μορφές διαστημικού καιρού.

Η επερχόμενη ηλιακή καταιγίδα θα συνδυάζεται με ένα «χτύπημα» από μια προηγούμενη ηλιακή καταιγίδα, καθώς και από ισχυρούς ηλιακούς ανέμους.

Δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας

Ωστόσο δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Στην πραγματικότητα για μερικούς ανθρώπους όλο αυτό θα μπορούσε να εξελιχθεί σε μια ενδιαφέρουσα και σπάνια ευκαιρία. Η καταιγίδα μπορεί να κάνει ορατό το βόρειο σέλας (εντυπωσιακό φωτεινό ουράνιο φαινόμενο που παρατηρείται στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας και είναι ορατό κυρίως στους πόλους) πολύ πιο μακριά από ότι συνηθίζεται, με το εκπληκτικό φως του φαινομένου να εμφανίζεται κυρίως, μόνο σε σημεία που βρίσκονται πιο κοντά στον βόρειο πόλο, όπως για παράδειγμα στη Φινλανδία και περιστασιακά στη Σκωτία.

Τι είναι η ηλιακή καταιγίδα

Ο Ήλιος βομβαρδίζει τη Γη με σωματίδια (πρωτόνια) υψηλής ενέργειας, τα οποία κατά περιοδικά διαστήματα πέφτουν πάνω στην προστατευτική μαγνητόσφαιρα της Γης και προκαλούν -εκτός από το θεαματικό πολικό σέλας- γεωμαγνητικές καταιγίδες, που μπορεί να φέρουν προβλήματα στα δίκτυα ηλεκτρισμού και τηλεπικοινωνιών.

__________________________________________________________________________

Η Ευρώπη παράγγειλε μηχάνημα για την παραγωγή οξυγόνου στη Σελήνη

Αν το πείραμα πετύχει, οι μελλοντικοί άποικοι του φεγγαριού θα μπορούν να αναπνεύσουν ελεύθερα.

 

Κοινοπραξία ευρωπαϊκών εταιρειών αναλαμβάνει να αναπτύξει για λογαριασμό της ευρωπαϊκής διαστημικής υπηρεσίας ESA το πρωτότυπο ενός συστήματος που θα παράγει οξυγόνο στη Σελήνη.

Εφόσον το πείραμα πετύχει, η νέα τεχνολογία θα τροφοδοτεί τις μελλοντικές αποικίες στη Σελήνη με το οξυγόνο που χρειάζονται οι ένοικοι για να αναπνέουν. Το οξυγόνο θα μπορούσε επίσης να χρησιμοποιηθεί ως οξειδωτικός παράγοντας για τους κινητήρες των διαστημικών σκαφών που θα εξυπηρετούν στο μέλλον το φεγγάρι.

Η ESA δεν διαθέτει σκάφος για επανδρωμένες διαστημικές αποστολές, συμμετέχει όμως στο πρόγραμμα Artemis της NASA για την επιστροφή των Αμερικανών στη Σελήνη γύρω στα μέσα αυτής της δεκαετίας.

Δείγματα που έφεραν από τη Σελήνη οι αμερικανικές αποστολές Apollo τις δεκαετίες του 1960 και 1970 έδειξαν ότι ο ρεγόλιθος, το βασικό πέτρωμα που καλύπτει τη σεληνιακή επιφάνεια, περιέχει 40-45% οξυγόνο κατά βάρος.

Το πρόβλημα είναι ότι το οξυγόνο αυτό δεν είναι ελεύθερο αλλά δεσμευμένο σε οξείδια μετάλλων. Για την απομόνωσή του έχουν προταθεί διάφορες χημικές μέθοδοι, από τις οποίες η επικρατέστερη βασίζεται στη διαδικασία της ηλεκτρόλυσης, η οποία μπορεί να διασπά τα οξείδια σε οξυγόνο και μεταλλικά στοιχεία, τα οποία θα μπορούν στη συνέχεια να χρησιμοποιηθούν ως πρώτες ύλες για την κατασκευή εξοπλισμού.

Όπως αναφέρει η ESA, η εταιρεία Thales Alenia Space, με έδρα τη Βρετανία, αναλαμβάνει επικεφαλής της κοινοπραξίας που νίκησε τον σχετικό διαγωνισμό, στην οποία συμμετέχουν επίσης το βρετανικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο και οι εταιρείες AVS, Metalysis και Redwire Space Europe.

 Το πρωτότυπο του συστήματος πρέπει να είναι ελαφρύ και να μπορεί να παραγάγει 50-100 γραμμάρια οξυγόνου σε διάστημα μιας σεληνιακής ημέρας, η οποία διαρκεί δύο γήινες εβδομάδες. Θα βασίζεται σε ηλιακούς συλλέκτες και δεν θα μπορεί να λειτουργεί στη διάρκεια της μακράς, παγωμένης σεληνιακής νύχτας.

Η συσκευή θα πρέπει επίσης να μπορεί να εκτοξεύεται από τη Γη με μια ποικιλία σκαφών, όπως το Starship της SpaceX που επέλεξε η NASA για το πρόγραμμα Artemis, ή το μεταγωγικό σκάφος EL3 που αναπτύσσει η ίδια η NASA.

Επανδρωμένες αποστολές στη Σελήνη προγραμματίζει για την επόμενη δεκαετία και η Κίνα.

___________________________________________________________________________

 

  Παρασκευή 11-03-22

Παλιός πύραυλος άγνωστης προέλευσης έπεσε σαν μετεωρίτης στη Σελήνη

Η πρόσκρουση συνέβη στην αθέατη πλευρά του φεγγαριού και πιθανότατα θα χρειαστεί μέρες για να επιβεβαιωθεί.

 

Τμήμα παλιού πυραύλου που ενδέχεται να προέρχεται από κινεζική αποστολή του 2014 συνετρίβη την Παρασκευή στη Σελήνη, κανείς όμως δεν μπόρεσε να καταγράψει το πρωτοφανές συμβάν.

Η πρόσκρουση συνέβη στην αθέατη πλευρά του φεγγαριού και δεν ήταν ορατή από τη Γη. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των προηγούμενων ημερών, το αντικείμενο έπεσε κοντά στον Κρατήρα Χέρτζπρουνγκ στις 14.25 ώρα Ελλάδας με ταχύτητα γύρω στα 9.800 χιλιόμετρα την ώρα.

Η περιοχή πιθανότατα βρισκόταν έξω και από το οπτικό πεδίο της αμερικανικής αποστολής LRO που κινείται σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη, ωστόσο εκπρόσωπος της NASA δήλωσε τον περασμένο μήνα στο Space.com ότι το σκάφος θα επιχειρούσε αργότερα να εντοπίσει τον μικρό κρατήρα της πρόσκρουσης.

Το αντικείμενο των 4 τόνων εντοπίστηκε τον Ιανουάριο από τον αστρονόμο και αναλυτή δεδομένων Μπιλ Γκρέι, ο οποίος ανέφερε στο ιστολόγιό του ότι επρόκειτο για το ανώτερο στάδιο πυραύλου Falcon 9 που είχε εκτοξεύσει η SpaceX το 2015 για να θέσει σε τροχιά τον δορυφόρο DSCOVR.

Λίγες ημέρες αργότερα, ο Γκρέι επανήλθε  με νέα ανάρτησή του, στην οποία ανέφερε ότι είχε κάνει λάθος. Νέοι υπολογισμοί έδειξαν ότι το διαστημικό σκουπίδι είναι τμήμα πυραύλου της κινεζικής αποστολής Chang’e 5-T1 που εκτοξεύτηκε το 2014, έγραφε.

 Στο ίδιο συμπέρασμα οδήγησαν κι άλλοι, ανεξάρτητοι υπολογισμοί, τους οποίους όμως έσπευσε να διαψεύσει η Κίνα. Το ανώτερο στάδιο του κινεζικού πυραύλου «εισήλθε στη γήινη ατμόσφαιρα και κάηκε πλήρως» διαβεβαίωσε εκπρόσωπος του κινεζικού υπουργείου Εξωτερικών σύμφωνα με το SpaceNews.

Αργότερα, όμως, η αμερικανική Διοίκηση Διαστήματος ανέφερε στο SpaceNews ότι ο κινεζικός πύραυλος δεν είχε εισέλθει στην ατμόσφαιρα και επομένως πρέπει να βρίσκεται ακόμα στο Διάστημα.

Τα αντικείμενα που κινούνται σε γήινη τροχιά παρακολουθούνται με ραντάρ από την αμερικανική πολεμική αεροπορία, δεν ισχύει όμως το ίδιο με τα διαστημικά σκουπίδια που βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τη Γη ή σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη.

Η ευρωπαϊκή διαστημική υπηρεσία ESA σχολίασε πως το περιστατικό «αναδεικνύει την ανάγκη για ενίσχυση της διαστημικής παρακολούθησης και καλύτερη ανταλλαγή δεδομένων».

Και αυτό αναμένεται να αποκτήσει ιδιαίτερη σημασία καθώς οι αμερικανοί αστροναύτες ετοιμάζονται να επιστρέψουν στη Σελήνη στο τέλος της δεκαετίας.

___________________________________________________________________________

Απολίθωμα 328 εκατ. ετών επιβεβαιώνει ότι τα χταπόδια κατάγονται από «δεκαπόδια»

Το άγνωστο ως σήμερα είδος Syllipsimopodi bideni είναι ο αρχαιότερος γνωστός συγγενής των σημερινών χταποδιών.

 

Τα περίπου 300 είδη χταποδιών που ζουν σε όλο τον κόσμο έχουν εξ’ ορισμού οκτώ πλοκάμια, εδώ και καιρό όμως οι βιολόγοι υποψιάζονταν ότι οι πρόγονοι αυτών των έξυπνων μαλακίων είχαν δύο επιπλέον άκρα.

Τις υποψίες επιβεβαιώνει τώρα ένα απολίθωμα 328 εκατομμυρίων ετών που βρέθηκε στην περιοχή της σημερινής Μοντάνα στις ΗΠΑ και αναγνωρίστηκε ο αρχαιότερος γνωστός συγγενής των σημερινών χταποδιών. Πράγματι φέρει δέκα πλοκάμια, αναφέρουν την Τρίτη ερευνητές του Αμερικανικού Μουσείου Φυσικής Ιστορίας στη Νέα Υόρκη.

Το άγνωστο ως σήμερα είδος, το οποίο βαφτίστηκε Syllipsimopodi bideni, είχε μήκος 12 εκατοστά και έμοιαζε περισσότερο με καλαμάρι, χωρίς όμως να είναι στενός συγγενής των καλαμαριών, τα οποία εμφανίστηκαν πολύ αργότερα.

Το ένα και μοναδικό γνωστό απολίθωμα είναι τόσο καλά διατηρημένο ώστε μπορεί κανείς να διακρίνει δύο σειρές βεντουζών σε κάθε πλοκάμι –ένα σπάνιο εύρημα, δεδομένου ότι τα μαλακά σώματα των μαλακίων σπάνια απολιθώνονται.

Το S.bideni είναι το αρχαιότερο γνωστό ζώο με βεντούζες, λένε οι ερευνητές.

«Το απολίθωμα αλλάζει όσα γνωρίζουμε για την εξέλιξη των χταποδιών και υποδεικνύει ότι τα πρώτα μέλη αυτής της ομάδας έμοιαζαν επιφανειακά με τα σημερινά καλαμάρια» δήλωσε ο παλαιοντολόγος Κρίστοφερ Ουέιλιν, μέλος της ερευνητικής ομάδας που υπογράφει την ανακάλυψη στην επιθεώρηση Nature Communications.

«Τα χταπόδια είναι τα πιο έξυπνα ασπόνδυλα και περιλαμβάνονται μεταξύ των πιο έξυπνων ζώων γενικά. Είναι συναρπαστικό να βλέπει κανείς από πού ξεκίνησε η εξέλιξη αυτών των μοναδικών ζώων» σχολίασε.

Τα χταπόδια ανήκουν σε μια ομάδα θαλάσσιων ασπόνδυλων που εμφανίστηκαν πριν από περίπου 530 εκατ. χρόνια. Στην ίδια ομάδα ανήκουν τα καλαμάρια, οι σουπιές και ο ναυτίλος.

Το Syllipsimopodi bideni μεταφέρει 82 εκατ. χρόνια προς τα πίσω την εμφάνιση μιας ομάδας μαλακίων που ονομάζονται βαμπυρόποδα και περιλαμβάνουν όλα τα σημερινά χταπόδια και το «καλαμάρι-βαμπίρ», το οποίο παρά το όνομά του δεν είναι καλαμάρι αλλά ξάδελφος των χταποδιών.

Το απολίθωμα του Syllipsimopodi bideni φυλάσσεται στο Βασιλικό Μουσείο του Οντάριο (Christopher Whalen)

Η λέξη χταπόδι προέρχεται από το οκταπόδιο, που σημαίνει οκτώ πόδια. Tο S.bideni είναι το μόνο βαμπυρόποδο με δέκα πλοκάμια, κάτι που σημαίνει ότι τα δύο χάθηκαν στην πορεία της εξέλιξης. Δύο από τα πλοκάμια είχαν διπλάσιο μήκος από τα υπόλοιπα και πιθανότατα χρησίμευαν για τη σύλληψη της λείας, ενώ τα υπόλοιπα μετέφεραν τη λεία προς το στόμα.

Το σημερινό καλαμάρι-βαμπίρ φέρει οκτώ πλοκάμια και δύο λεπτά νήματα, για τα οποία οι βιολόγοι υπέθεταν εδώ και καιρό ότι είναι κατάλοιπα επιπλέον πλοκαμιών που χάθηκαν στην πορεία της εξέλιξης.

«Το Syllipsimopodi είναι το πρώτο απολίθωμα που δείχνει ότι, ναι, οι πρόγονοι των βαμπυρόποδων διέθεταν 10 πλοκάμια όπως είχε προβλεφθεί» είπε ο Ουέιλιν.

Το πρωτόγονο «δεκαπόδι» έζησε κατά τη Λιθανθρακοφόρο Περίοδο, μια περίοδο σημαντικών εξελικτικών αλλαγών κατά την οποία εμφανίστηκαν τα πρώτα πραγματικά δέντρα και τα ψάρια που γνωρίζουμε σήμερα.

«Syllipsimopodi» σημαίνει «συλληπτήριο πόδι», καθώς τα πλοκάμια των χταποδιών θεωρούνται μετεξέλιξη του ποδιού των μαλακίων. Το όνομα «bideni» δόθηκε προς τιμήν του Τζο Μπάιντεν, ο οποίος είχε μόλις ορκιστεί πρόεδρος των ΗΠΑ όταν η μελέτη έγινε δεκτή προς δημοσίευση.

___________________________________________________________________________

Παρασκευή 04-03-22

Ουκρανία: Παρά την εισβολή, Ευρώπη και ΗΠΑ συνεχίζουν τη συνεργασία με τη Ρωσία στο Διάστημα

Τυχόν διακοπή της συνεργασίας πιθανότατα θα δυναμίτιζε την ευρω-ρωσική αποστολή ExoMars που αναχωρεί τον Σεπτεμβριο για Άρη.

 

Η συνεργασία με τη Ρωσία στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) και την σχεδιαζόμενη αποστολή στον Άρη συνεχίζεται, ανακοίνωσε η ευρωπαϊκή διαστημική υπηρεσία ESA.

Δύο ρώσοι κοσμοναύτες βρίσκονται αυτή την περίοδο στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό μαζί με έναν αστροναύτη της ESA και τέσσερις της NASA, η οποία επίσης σκοπεύει να συνεχίσει την συνεργασία της με τη ρωσική διαστημική υπηρεσία Roscosmos.

«Παρά την τρέχουσα σύγκρουση, η διαστημική συνεργασία συνεχίζει να αποτελεί γέφυρα» έγραψε στο Twitter ο Γιόζεφ Άσμπαχερ, γενικός διευθυντής της ESA.

Τυχόν διακοπή της συνεργασίας πιθανότατα θα δυναμίτιζε την ευρω-ρωσική αποστολή ExoMars, της οποίας το δεύτερο σκέλος προγραμματίζεται να εκτοξευτεί τον Σεπτέμβριο για να αναζητήσει ίχνη αρχαίας ζωής στον Άρη.

Το πρώτο σκέλος της αποστολής ήταν η εκτόξευση του δορυφόρου Trace Gas Orbiter, o οποίος τέθηκε σε τροχιά γύρω από τον Άρη για να μελετήσει την ατμόσφαιρά του.

Στην επόμενη φάση, η ρωσική συσκευή προσεδάφισης Kazachok θα μεταφέρει στην επιφάνεια του κόκκινου πλανήτη το ρομπότ Rosalind Franklin, το πρώτο τροχοφόρο ρομπότ που εκτοξεύει η ESA.

«Η ESA συνεχίζει να εργάζεται σε όλα τα προγράμματά της, συμπεριλαμβανομένων του ISS και της εκτόξευσης του ExoMars, προκειμένου να τιμήσουμε τις δεσμεύσεις στις Χώρες-Μέλη και τους εταίρους μας» ανέφερε ο επικεφαλής της ευρωπαϊκής υπηρεσίας.

«Συνεχίζουμε να παρακολουθούμε την κατάσταση καθώς εξελίσσεται» κατέληξε.

___________________________________________________________________________

Ζευγάρι μελανών οπών θα ενωθεί εκρηκτικά εις σάρκαν μίαν

Όταν το ζεύγος συγχωνευθεί σε περίπου 10.000 χρόνια, η τιτάνια σύγκρουση θα ταρακουνήσει τον ίδιο τον χωροχρόνο, στέλνοντας βαρυτικά κύματα σε όλο το Σύμπαν.

Κλειδωμένες σε ένα επικό κοσμικό βαλς 9 δισεκατομμύρια έτη φωτός μακριά, δύο υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες περιφέρονται η μία γύρω από την άλλη κάθε δύο χρόνια. Τα δύο ογκώδη σώματα έχουν το καθένα εκατοντάδες εκατομμύρια φορές τη μάζα του ήλιου μας και χωρίζονται από απόσταση περίπου πενήντα φορές εκείνης μεταξύ του Ήλιου και του Πλούτωνα (5,9 δισ. χιλιόμετρα).

Όταν το ζεύγος σγχωνευθεί σε περίπου 10.000 χρόνια, η τιτάνια σύγκρουση θα ταρακουνήσει τον ίδιο τον χωροχρόνο, στέλνοντας βαρυτικά κύματα σε όλο το Σύμπαν.

Σε μελέτη που δημοσιεύεται στο Astrophysical Journal Letters, ομάδα αστρονόμων από 11 Πανεπιστήμια και Ερευνητικά Κέντρα, μεταξύ των οποίων το Ινστιτούτο Αστροφυσικής του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΤΕ-ΙΑ) και το Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Κρήτης, ανακάλυψε τις υπερμεγέθεις μελανές οπές να περιφέρονται περιοδικά, ανά δυο έτη, μέσα στο κβάζαρ PKS 2131-021.

 

Τα κβάζαρ, σύμφωνα με την ανακοίνωση του ΙΤΕ, είναι υπέρλαμπρα αντικείμενα στους πυρήνες γαλαξιών, όπου μια υπερμεγέθης μαύρη τρύπα καταβροχθίζει υλικό από έναν δίσκο σκόνης και αερίων που την περιβάλλει. Σε ορισμένα κβάζαρ, η υπερμεγέθης μαύρη τρύπα δημιουργεί έναν πίδακα που εκτοξεύεται με ταχύτητα κοντά σ’ αυτήν του φωτός. Οι αστρονόμοι, όπως επισημαίνεται στην ανακοίνωση, γνώριζαν ήδη ότι κάποια κβάζαρ θα μπορούσαν να φιλοξενούν δύο υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες όπου η μία περιστρέφεται γύρω από την άλλη, αλλά η εύρεση αποδεικτικών στοιχείων γι’ αυτό είχε αποδειχθεί δύσκολη ως τώρα.

___________________________________________________________________________

Παρασκευή 25-02-22

Γιγάντια έκρηξη στον Ήλιο απαθανατίστηκε από σκάφος σε τροχιά

Οι « εκτινάξεις στεμματικού υλικού» μπορούν να προκαλέσουν προβλήματα στις τηλεπικοινωνίες και βλάβες στα δίκτυα ηλεκτροδότησης.

Ευρωπαϊκό διαστημικό σκάφος που επαγρυπνεί για ηλιακές καταιγίδες κατέγραψε τον Φεβρουάριο μια «γιγάντια» έκρηξη στον Ήλιο, η οποία εκτίναξε στο Διάστημα δισεκατομμύρια τόνους φορτισμένων σωματιδίων –ευτυχώς όχι προς την κατεύθυνση της Γης.

Οι εκρήξεις αυτού του είδους ονομάζονται εκτινάξεις στεμματικού υλικού και μπορούν να προκαλέσουν προβλήματα στις τηλεπικοινωνίες και βλάβες στα δίκτυα ηλεκτροδότησης, αν τύχει να εκτοξευτούν κατ’ ευθείαν προς τη Γη.

Η ευρωπαϊκή αποστολή Solar Orbiter, η οποία κινείται σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο για να παρακολουθεί τη δραστηριότητά του όλο το 24ωρο. απαθανάτισε το φαινόμενο σε εικόνες που ενώθηκαν για να δημιουργηθεί ένα θεαματικό βίντεο.

 Ο ίδιος ο Ήλιος έχει κρυφτεί από έναν μαύρο δίσκο στο κέντρο της εικόνας. Είναι ο δίσκος του «στεμματογράφου», οργάνου που καλύπτει την εικόνα του άστρου ώστε να μην χάνονται στη λάμψη του οι πιο αμυδρές δομές.

Η εκτίναξη στεμματικού υλικού προήλθε από μια ηλιακή προεξοχή, ένα γιγάντιο νήμα ιονισμένου αερίου που ακολουθεί τις γραμμές του ηλιακού μαγνητικού πεδίου.

Το μαγνητικό πεδίο αποθηκεύει μεγάλη ποσότητα ενέργειας, η οποία απελευθερώνεται απότομα όταν οι μαγνητικές γραμμές τεντωθούν και σπάσουν. Όταν αυτό συμβεί, μεγάλες ποσότητες πρωτονίων και ηλεκτρονίων εκτοξεύονται στο Διάστημα με ταχύτητα εκατομμυρίων χιλιομέτρων την ώρα.

Ευτυχώς για τη Γη, η εκτίναξη στεμματικού υλικού της 15^ης Φεβρουαρίου κατευθύνθηκε στην αντίθετη πλευρά του Ήλιου, επισήμανε η ευρωπαϊκή διαστημική υπηρεσία ESA, η οποία συνεργάζεται στην αποστολή του Solar Orbiter με την αμερικανική NASA.

Το Solar Probe κινείται σε εκκεντρική τροχιά, κάτι που σημαίνει ότι η απόστασή του από τον Ήλιο συνεχώς αυξομειώνεται. Τον Φεβρουάριο, το σκάφος βρισκόταν στην κατάλληλη απόσταση ώστε να καταγράψει το φαινόμενο σε όλη την έκτασή του σε ένα μόνο καρέ.

Όπως επισήμανε η ESA, «παρόλο που αυτό το συμβάν δεν έστειλε προς την κατεύθυνση της Γης θανάσιμα σωματίδια, αποτελεί σημαντική υπενθύμιση για την απρόβλεπτη φύση του Ήλιου και τη σημασία της κατανόησης και παρακολούθησης της συμπεριφοράς του».

___________________________________________________________________________

Βροχές από ρουμπίνια και ζαφείρια στο μετεωρολογικό δελτίο μακρινού πλανήτη

Ο εξωπλανήτης WASP-121b βράζει σε ακραίες θερμοκρασίες.

Ο όρος «ακραία καιρικά φαινόμενα» παίρνει άλλες διαστάσεις στην περίπτωση του WASP-121b, ενός εξωπλανήτη τόσο καυτού ώστε τα σύννεφα αποτελούνται από μέταλλα και η βροχή δεν είναι νερό αλλά λιωμένα ζαφείρια και ρουμπίνια.

Ο WASP-121b, γνωστός από το 2006, έχει περίπου διπλάσιο μέγεθος σε σχέση με τον Δία και βρίσκεται σε απόσταση σχεδόν 900 ετών φωτός από τη Γη. Κινείται τόσο κοντά στο μητρικό του άστρο ώστε ολοκληρώνει μια πλήρη περιφορά σε μόλις 30 ώρες, όσο χρειάζεται για να συμπληρώσει μια περιστροφή γύρω από τον εαυτό του.

Λόγω του συγχρονισμού της περιστροφής και της περιφοράς, ο πλανήτης κρατά πάντα την ίδια πλευρά προς την πλευρά του άστρου, ενώ η αντίθετη πλευρά μένει βυθισμένη σε αιώνιο σκοτάδι.

Προηγούμενες μελέτες εξέταζαν τη συμπεριφορά της ατμόσφαιρας στην πλευρά της μόνιμης ηλιοφάνειας, μέχρι σήμερα όμως παρέμενε άγνωστο ποιες συνθήκες επικρατούν στη νυχτερινή πλευρά.

Τη λύση έδωσαν φασματοσκοπικές παρατηρήσεις με το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble, τις οποίες δημοσιεύει διεθνής ερευνητική ομάδα στο Nature Astronomy.

Ανεμοθύελλα

Στη Γη, το νερό εξατμίζεται από ωκεανούς και λίμνες, συμπυκνώνεται σε σύννεφα και μετά πέφτει σαν βροχή για να ξαναρχίσει ο κύκλος από την αρχή.

Οι φασματοσκοπικές παρατηρήσεις αποκάλυψαν την παρουσία νερού και στον WASP-121b, σε αυτή την περίπτωση όμως ο κύκλος του νερού είναι πιο ακραίος: στην πλευρά του πλανήτη που κοιτά προς το μητρικό του άστρο, όπου η θερμοκρασία πλησιάζει τους 3.000 βαθμούς Κελσίου, η ισχυρή ακτινοβολία διασπά τα μόρια νερού σε ιόντα.

Ισχυροί άνεμοι που πνέουν με ταχύτητα 5 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο, ή 17.700 χιλιόμετρα την ώρα, μεταφέρουν τα ιόντα στη νυχτερινή πλευρά, όπου η θερμοκρασία πέφτει κάτω από τους 1.500 βαθμούς. Εκεί, τα ιόντα ενώνονται και πάλι σε άτομα που τελικά επιστρέφουν στη φωτεινή πλευρά του πλανήτη για να ξαναρχίσει ο ίδιος κύκλος.

«Οι άνεμοι αυτοί είναι πολύ ταχύτεροι από τους αεροχειμάρρους εδώ στη Γη και πιθανότατα μπορούν να μετακινήσουν τα σύννεφα στην άλλη άκρη του πλανήτης σε περίπου 20 ώρες» δήλωσε η Τανσού Ντεϊλάν του MIT, μέλος της μεγάλης ερευνητικής ομάδας.

Νυχτερινή βροχή

Στη φωτεινή πλευρά, ακόμα και τα μέταλλα μετατρέπονται σε ατμό. Στην νυχτερινή πλευρά όμως η θερμοκρασία είναι αρκετά χαμηλή ώστε να συμπυκνώνονται τα μέταλλα σε σύννεφα.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της μελέτης, οι συνθήκες είναι κατάλληλες για τον σχηματισμό νεφών από σταγονίδια λιωμένου σιδήρου, τιτανίου και κορούνδιου, του ορυκτού από το οποίο αποτελούνται τα ρουμπίνια και τα ζαφείρια.

 

Πριν προλάβουν να παρασυρθούν και πάλι από τους ανέμους, τα σταγονίδια αυτά μπορεί τελικά να πέφτουν σαν βροχή από λιωμένους πολύτιμους λίθους, λένε οι ερευνητές.

«Είναι συναρπαστικό να μελετά κανείς πλανήτες σαν τον WASP-121b, οι οποίοι διαφέρουν τόσο πολύ από τους πλανήτες του Ηλιακού Συστήματος. Μας επιτρέπουν να βλέπουμε πώς συμπεριφέρεται η ατμόσφαιρα κάτω από ακραίες συνθήκες» σχολίασε η Τζοάνα Μπάρστοου του βρετανικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου, επίσης μέλος της ερευνητικής ομάδας.

Νέα στοιχεία για την εξωτική ατμόσφαιρα του WASP-121b αναμένονται από παρατηρήσεις που σχεδιάζουν οι ερευνητές με το νέο διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb της NASA, το οποίο θα μπορεί να διακρίνει άμεσα εξωπλανήτες και να εξετάζει τη σύσταση των ατμοσφαιρών τους.

___________________________________________________________________________

 

 Παρασκευή 18-02-22

Ο Αϊνστάιν επιβεβαιώνεται: Ατομικά ρολόγια μετρούν τη διαστολή του χρόνου στη μικρότερη μέχρι σήμερα κλίμακα

Σύμφωνα με τη Γενική Σχετικότητα, δύο ατομικά ρολόγια που βρίσκονται σε ελαφρώς διαφορετικά υψόμετρα χτυπούν με διαφορετικό ρυθμό.

Ο χρόνος κυλά όλο και πιο γρήγορα όταν κανείς απομακρύνεται από το κέντρο της Γης και το αντίστροφο, προβλέπει η Γενική Σχετικότητα του Αϊνστάν.

Αυτό συμβαίνει ακόμα και όταν ένα αντικείμενο ανυψωθεί κατά μόλις ένα χιλιοστό, δείχνει τώρα ένα πείραμα υψηλής ακρίβειας στις ΗΠΑ.

Η μελέτη που δημοσιεύεται στο Nature  από ερευνητές του Εθνικού Ινστιτούτου Προτύπων και Τεχνολογίας (NIST) των ΗΠΑ και του Πανεπιστημίου του Κολοράντο δείχνει ότι δύο μικροσκοπικά ατομικά ρολόγια «οπτικού πλέγματος», με υψομετρική απόσταση μόλις ενός χιλιοστού μεταξύ, χτυπούν με διαφορετική ταχύτητα.

Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, τα τεστ της σχετικότητας απαιτούσαν τα ρολόγια ακριβείας να χωρίζονται από αποστάσεις χιλιάδων χιλιομέτρων (π.χ. ένα ρολόι στη Γη και ένα σε δορυφόρο), κάτι που πλέον είναι περιττό.

Η θεωρία της Γενικής Σχετικότητας που δημοσίευσε ο Αϊνστάιν το 1915 ερμηνεύει τη βαρύτητα ως αποτέλεσμα της παραμόρφωσης του χωροχρόνου και προβλέπει ότι ο χρόνος είναι σχετικός όπως και ο χώρος.

 

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν άτομα στροντίου που διακρίνονται εδώ ως μπλε κουκίδα στο κέντρο του οργάνου (Shimon Kolkowitz)

Σύμφωνα με τη θεωρία, δύο ατομικά ρολόγια σε ελαφρώς διαφορετικά υψόμετρα σε ένα βαρυτικό πεδίο χτυπούν με διαφορετικό ρυθμό. Ένα ρολόι χτυπάει πιο αργά σε χαμηλότερο ύψος, κάτι που επιβεβαιώθηκε και με το νέο πείραμα (το οποίο χρηματοδοτήθηκε μεταξύ άλλων από τις ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ).

«Τα ρολόγια οπτικού πλέγματος είναι ήδη τα καλύτερα στον κόσμο και τώρα πετύχαμε ένα επίπεδο απόδοσης τους που κανένας δεν είχε δει έως τώρα» δήλωσε ο καθηγητής φυσικής Σίμον Κόλκοβιτς.

Τα ατομικά ρολόγια είναι τόσο ακριβή επειδή εκμεταλλεύονται μια θεμελιώδη ιδιότητα των ατόμων: όταν ένα ηλεκτρόνιο αλλάζει ενεργειακό επίπεδο, απορροφά ή εκπέμπει φως με μια συχνότητα που είναι η ίδια για όλα τα άτομα ενός συγκεκριμένου χημικού στοιχείου.

Τα ρολόγια ατομικού πλέγματος μετρούν το χρόνο χρησιμοποιώντας ένα λέιζερ συντονισμένο ακριβώς σε αυτή τη συχνότητα.

Το νέο πείραμα έγινε με ατομικά ρολόγια που χρησιμοποιούν νέφη παγιδευμένων ατόμων στροντίου σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες και στα οποία είναι δυνατό να μετρηθεί φασματοσκοπικά η βαρυτική διαστολή του χρόνου.

Πειράματα αυτού του είδους, λένε οι ερευνητές, θα μπορούσαν να ανοίξουν το δρόμο για το πάντρεμα της σχετικότητας με την κβαντομηχανική, δύο θεωρίες που παραμένουν ασύμβατες μέχρι σήμερα.

___________________________________________________________________________

Πανσέληνος του χιονιού: Απόψε η κορύφωσή της – Γιατί ονομαζόταν «φεγγάρι της πείνας»

 

Στις 16-02-22 κορυφώθηκε η πανσέληνος του χιονιού.

Η πανσέληνος του Φεβρουαρίου 2022 είναι το τελευταίο ολόγιομο φεγγάρι του φετινού χειμώνα.

Εμφανίζεται πλήρης για τρεις μέρες, από την Τρίτη 15/2, μέχρι και την Πέμπτη 17/2.

Ονομάστηκε, έτσι, λόγω της πυκνής χιονόπτωσης που κατά κανόνα εμφανίζεται αυτόν τον μήνα στη Βόρεια Αμερική και πήρε το όνομά της από τους ιθαγενείς κατοίκους της.

Ήταν επίσης, γνωστή και ως «φεγγάρι της πείνας», επειδή το κυνήγι ήταν δύσκολο λόγω του χιονιού και του κρύου, αλλά και «πανσέληνος της αρκούδας», γιατί τα ζώα αυτά έβγαιναν αναζητώντας φαγητό.

Είναι επίσης γνωστή και ως Σελήνη της Καταιγίδας, ή Σελήνη του Κυνηγού, Σελήνη του Λύκου και Σελήνη των Κεριών.

Αυτή η πανσέληνος είναι επίσης σημαντική σε άλλους πολιτισμούς. Σηματοδοτεί τον Māgha Pūjā, ένα σημαντικό βουδιστικό φεστιβάλ που γιορτάζει τον Βούδα.

___________________________________________________________________________

 

 Παρασκευή 04-02-22

NASA: Αναβλήθηκε ξανά η αποστολή των Αμερικάνων στη σελήνη

Δεν είναι η πρώτη ούτε η δεύτερη φορά που η αποστολή «Άρτεμις 1» των αμερικανών για να πάνε στη σελήνη αναβάλλεται. Είναι η τρίτη.

 

Τα σχέδια των Αμερικανών να πάνε ξανά στη σελήνη φαίνεται ότι αναβάλλονται. Η εκτόξευση θα γινόταν στα τέλη της χρονιάς που έφυγε. Πήρε όμως αναβολή. Μετά ήταν προγραμματισμένη να γίνει τον μήνα που διανύουμε.

Αναβλήθηκε και πάλι. Μετά η NASA είπε πως ο πύραυλος με την αποστολή θα εκτοξευτεί τον Μάρτιο. Πλέον εξετάζεται η εκτόξευση να γίνει τον Απρίλιο, ίσως και τον Μάιο.

Η NASA είπε πως το κώλυμα της εκτόξευσης δεν έχει να κάνει με κάποιο τεχνικό λάθος, ή με κάποια απόφαση, αλλά με το γεγονός ότι οι έλεγχοι προηγούνται και που πρέπει να γίνουν είναι πάρα πολλοί και θα ολοκληρωθούν εκείνη την περίοδο.

Άρτεμις 1

Η Αποστολή «Άρτεμις 1» δεν θα είναι επανδρωμένη, δεν θα έχει αστροναύτες δηλαδή που θα τους στείλει στη σελήνη, αλλά θα σηματοδοτήσει την έναρξη ενός νέου προγράμματος που θα ανοίξει τον δρόμο για να πάνε αργότερα αστροναύτες – μετά από χρόνια- στη σελήνη.

Το σχέδιο της αποστολής είναι να εκτοξευτεί ο τεράστιος πύραυλος των 100 μέτρων SLS, ο οποίος θα μεταφέρει το διαστημικό όχημα Orion που θα τεθεί σε τροχιά γύρω από τον δορυφόρο της γης.

Η τελική πρόβα προβλέπει ότι ο SLS, θα μεταφερθεί και θα τοποθετηθεί στην εξέδρα εκτόξευσης, θα γεμίσει με τα καύσιμα που θα έχει όταν εκτοξευτεί και θα γίνει η αντίστροφη μέτρηση χωρίς όμως να φτάσει στο «Lift off», δηλαδή στο μηδέν.

Ο υπεύθυνος για την ανάπτυξη των συστημάτων εξερεύνησης της NASA, Τομ Γουίτμέγιερ είπε πως δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο πρόβλημα και συμπλήρωσε: ««Υπάρχουν απλώς πολλά πράγματα που πρέπει να γίνουν, είναι ένα τεράστιο όχημα».

___________________________________________________________________________

Διεθνής Διαστημικός Σταθμός: Βουτιά στον Ειρηνικό προβλέπει το σχέδιο απόσυρσης της NASA

Το πολυεθνικό τροχιακό συγκρότημα πλησιάζει το τέλος της ζωής του.

 

Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός (ISS) θα συνεχίσει να λειτουργεί έως το 2030, αλλά τον Ιανουάριο του 2031 προγραμματίζεται πλέον η «αποστρατεία» του, η ελεγχόμενη βουτιά του σε απόμερη περιοχή του Νότιου Ειρηνικού Ωκεανού, γύρω στο λεγόμενο Σημείο Νέμο, που έχει αποκληθεί «διαστημικό κοιμητήριο», επειδή έχει υποδεχθεί κατά καιρούς και άλλες αποστολές που έφθασαν στο τέλος της ζωής τους.

Αυτό περιλαμβάνει το ανανεωμένο σχέδιο απόσυρσης του ISS που έδωσε στη δημοσιότητα η NASA.

Στο μεταξύ, έως το τέλος της δεκαετίας του 2020, η NASA αναμένεται να συναρμολογήσει νέο διαστημικό σταθμό, αυτή τη φορά γύρω από τη Σελήνη, ο οποίος θα χρησιμοποιηθεί ως εφαλτήριο για επανδρωμένες αποστολές στη Σελήνη.

To πρόγραμμα, στο οποίο συμμετέχει η Ευρώπη και άλλες χώρες, είναι ανοιχτό στον ιδιωτικό τομέα.

Η Ρωσία και η Κίνα ανακοίνωσαν πέρυσι ότι συνεργάζονται για τη δημιουργία ερευνητικού σταθμού σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη ή και στην επιφάνεια του φεγγαριού.

Η Κίνα, η οποία δεν συμμετέχει στον ISS λόγω άρνησης των ΗΠΑ, εκτόξευσε τον περυσινό Ιούνιο το πρώτο τμήμα του δικού της διαστημικού σταθμού.

 

Σύμφωνα με το πρακτορείο UPΙ, η NASA έχει υπογράψει ήδη συμφωνίες με τρεις αμερικανικές εταιρείες για νέους διαστημικούς σταθμούς: πρόκειται για τις Blue Origin (συμβόλαιο 130 εκατ. δολ.), Nanoracks (160 εκατ. δολ.) και Northrop Grumman Systems (126 εκατ. δολ.).

  ______________________________________________________

Παρασκευή 28-01-22

Πυρηνική σύντηξη: Οι ΗΠΑ ένα βήμα πιο κοντά στο όνειρο της ανεξάντλητης ενέργειας

Το Εθνικό Εργαστήριο Λόρενς Λίβερμορ πλησίασε τον στόχο των αυτοσυντηρούμενων πυρηνικών αντιδράσεων.

 

Στοχεύοντας μια μικρή κάψουλα υδρογόνου με το ισχυρότερο λέιζερ του κόσμου, ερευνητές του αμερικανικού υπουργείου ενέργειας πέτυχαν, έστω και για μια στιγμή, έναν σημαντικό στόχο στο δρόμο για την παραγωγή ανεξάντλητης, καθαρής ενέργειας.

Το πείραμα του Εθνικού Εργαστηρίου «Λόρενς Λίβερμορ» της Καλιφόρνια κατάφερε να πυροδοτήσει αντιδράσεις πυρηνικής σύντηξης που αυτοσυντηρήθηκαν για ένα κλάσμα του δευτερολέπτου.

Ένα μείζον επίτευγμα, δεδομένου ότι οι αντιδράσεις σύντηξης απαιτούν συνθήκες εξαιρετικά υψηλής θερμοκρασίας και πίεσης και τείνουν να σβήνουν σχεδόν ακαριαία.

Η θερμότητα που απελευθερώθηκε ήταν περισσότερη από τη θερμότητα που διοχέτευσε στο πείραμα το λέιζερ, μια κατάσταση που οι πυρηνικοί ονομάζουν burning plasma, ή ανάφλεξη πλάσματος σε ελεύθερη απόδοση.

«Όταν θέλεις να ανάψεις φωτιά, πρέπει να φροντίσεις να είναι αρκετά καυτή ώστε τα ξύλα να συνεχίσουν να καίγονται από μόνα τους. Είναι μια καλή αναλογία για την ανάφλεξη πλάσματος, όπου η σύντηξη αρχίζει να γίνεται αυτοσυντηρούμενη» εξήγησε στο Reuters ο Άλεξ Ζίλστρα, πρώτος συγγραφέας της μελέτης που δημοσιεύεται στο Nature.

Η αντίδραση σύντηξης διατηρήθηκε για 100 τρισεκατομμυριοστά του δευτερολέπτου και η ενέργεια που απελευθερώθηκε αντιστοιχεί σε μόλις εννέα μπαταρίες των εννέα volt. Ακόμα κι έτσι όμως τα αποτελέσματα θεωρούνται σημαντική επιτυχία για μια προσπάθεια που διαρκεί ήδη δεκαετίες.

Σύντηξη

Η πυρηνική σύντηξη, ουσιαστικά το αντίθετο της πυρηνικής σχάσης, είναι η αντίδραση που τροφοδοτεί με ενέργεια τα άστρα και τις θερμοπυρηνικές βόμβες. Κάτω από συνθήκες ακραίας θερμοκρασίας και πίεσης, άτομα υδρογόνου ενώνονται, σχηματίζουν άτομα ήλιου και απελευθερώνουν μεγάλα ποσά ενέργειας.

 Σε αντίθεση με τη σχάση, η οποία χρησιμοποιεί ουράνιο ή άλλα ραδιενεργά καύσιμα, η σύντηξη μπορεί θεωρητικά να λειτουργήσει με ισότοπα υδρογόνου από τη θάλασσα και δεν αφήνει επικίνδυνα πυρηνικά απόβλητα.

Σε όλο τον κόσμο πραγματοποιούνται εδώ και χρόνια πειράματα σύντηξης, ωστόσο κανένα δεν έχει καταφέρει μέχρι στιγμής να παράγει περισσότερη ενέργεια από ό,τι καταναλώνει.

Δεκάδες ερευνητικοί φορείς και εταιρείες σε όλο τον κόσμο εργάζονται για την εμπορική αξιοποίηση της σύντηξης, έναν στόχο στον οποίο επενδύουν ακόμα και πετρελαιοβιομηχανίες.

«Η ενέργεια από σύντηξη είναι το Ιερό Δισκοπότηρο της καθαρής, ανεξάντλητης ενέργειας» δήλωσε στο Reuters η Άνι Κρίτσερ του Εργαστηρίου «Λόρενς Λίβερμορ», σχεδιάστρια των πειραμάτων και πρώτη συγγραφέας συνοδευτικής μελέτης που δημοσιεύεται στο Nature Physics.

Πώς λειτουργεί το πείραμα 

Η Εθνική Εγκατάσταση Πυροδότησης (NIF) του Εργαστηρίου «Λόρενς Λίβερμορ», σε λειτουργία από το 2010, δημιουργήθηκε για τη μελέτη της ασφάλειας του αμερικανικού πυρηνικού οπλοστασίου, καθώς μπορεί να φτάνει τις συνθήκες ακραίας πίεσης και θερμοκρασίας που θα καταγράφονταν στο κέντρο μιας πυρηνικής έκρηξης. Τα πειράματα σύντηξης είναι απλά μια παράλληλη, δευτερεύουσα δραστηριότητα.

Το γιγάντιο λέιζερ της εγκατάστασης, η οποία καταλαμβάνει επιφάνεια τριών ποδοσφαιρικών γηπέδων, χωρίζεται σε 192 δέσμες που στοχεύουν στο κέντρο μιας μεταλλικής σφαίρας με διάμετρο μερικών μέτρων.

Στο κέντρο της σφαίρας, οι δέσμες καταλήγουν σε μια κάψουλα από χρυσό, σε μέγεθος γομολάστιχας, η οποία περικλείει ένα μικρός σφαιρίδιο, όσο ένας κόκκος πιπεριού. Μέσα στο σφαιρίδιο βρίσκονται τα «καύσιμα», δύο ισότοπα υδρογόνου που ονομάζονται δευτέριο και τρίτιο.

 

H κάψουλα που περιείχε το υδρογόνο έχει διάμετρο 2 χιλιοστά (LLNL)

Ο παλμός ακτινοβολίας λέιζερ εξαερώνει τη χρυσή κάψουλα, η οποία εκπέμπει ακτίνες Χ που με τη σειρά τους πιέζουν το σφαιρίδιο. Το υδρογόνο συμπιέζεται έτσι μέχρι να ξεπεράσει κατά 100 φορές την πυκνότητα του μολύβδου και θερμαίνεται στους 100 εκατομμύρια βαθμούς Κελσίου, επίπεδα που επιτρέπουν την έναρξη θερμοπυρηνικών αντιδράσεων.

«Εδώ και δεκαετίες μπορούμε να προκαλέσουμε αντιδράσεις σύντηξης σε πειράματα διοχετεύοντας μεγάλα ποσά θερμότητας στο καύσιμο. Αυτό όμως δεν αρκεί για να υπάρξει καθαρή παραγωγή ενέργειας» δήλωσε ο δρ Ζίλστρα.

«Τώρα, για πρώτη φορά, οι αντιδράσεις σύντηξης στο καύσιμο προσέφεραν το μεγαλύτερο μέρος της θερμότητας, έτσι ώστε η σύντηξη να αρχίσει να κυριαρχεί σε σχέση με τη θερμότητα που προσφέραμε εμείς» εξήγησε.

Όπως ανέφερε, οι αντιδράσεις σύντηξης παρήγαγαν 10 φορές περισσότερη ενέργεια από αυτή που απαιτήθηκε για να θερμανθεί η κάψουλα υδρογόνου, ωστόσο η ποσότητα αυτή ήταν λιγότερο από 10% της ενέργειας που κατανάλωσε το λέιζερ, καθώς η απόδοση της διαδικασίας παραμένει μικρή.

Όπως παραδέχτηκε ο Ζίλστρα, για την επίτευξη του μακροπρόθεσμου στόχου φαίνεται πως θα απαιτηθούν αρκετές ακόμα δεκαετίες.

__________________________________________________________________________

James Webb: Στην τελική του θέση το τηλεσκόπιο που θα κοιτάξει πιο μακριά από ποτέ

Το επαναστατικό όργανο των 10 δισ. πρέπει να βρίσκεται μακριά από τη Γη για να προστατευτεί από τη θερμική ακτινοβολία

 

Σχεδόν έναν μήνα μετά την εκτόξευσή του, το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb έφτασε στον τελικό προορισμό του, σε απόσταση 1,5 εκατομμυρίου χιλιομέτρων από τη Γη, από όπου θα μπορέσει να παρατηρήσει τους πρώτους γαλαξίες που εμφανίστηκαν στο Σύμπαν.

Ο διάδοχος του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble, κόστους 10 δισ. δολαρίων, είναι σχεδιασμένος για παρατηρήσεις στο υπέρυθρο τμήμα του φάσματος, το οποίο αντιστοιχεί στη θερμική ακτινοβολία. Για τον λόγο αυτό πρέπει να βρίσκεται μακριά από τη Γη και οποιαδήποτε άλλη πηγή θερμότητας.

Για τον λόγο αυτό κατευθύνθηκε στο λεγόμενο σημείο Λαγκράνζ 2, όπου θα εκμεταλλεύεται τις βαρυτικές ισορροπίες ώστε να ακολουθεί τη Γη στο ταξίδι της γύρω από τον Ήλιο σε σταθερή και ασφαλή απόσταση.

Εκατό φορές ισχυρότερο από το Hubble

Βαφτισμένο προς τιμήν του Τζέιμς Ουέμπ, διοικητή της NASA τη δεκαετία του 1960, το ακριβότερο διαστημικό τηλεσκόπιο που έχει κατασκευαστεί μέχρι σήμερα είναι μια συνεργασία της NASA με τις διαστημικές υπηρεσίες της Ευρώπης και του Καναδά.

Αναλυτικά: Πώς το James Webb θα διακρίνει τα πρώτα άστρα που άναψαν στο Σύμπαν

Σύμφωνα με τους σχεδιαστές του είναι περίπου 100 φορές πιο ισχυρό από τον προκάτοχό του, το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble, το οποίο βασίζεται σε πολύ μικρότερο κάτοπτρο 2,4 μέτρων.

Σε αντίθεση με το Hubble, το οποίο βλέπει κυρίως στο ορατό τμήμα του φάσματος, το Webb είναι σχεδιασμένο να ανιχνεύει ακτινοβολία κυρίως στο υπέρυθρο, κάτι που θα του επιτρέψει να κοιτάξει μέσα από νεφελώματα αερίου και σκόνης, αδιαφανή στο ορατό φως, και να αποκαλύψει αντικείμενα που παρέμεναν αόρατα μέχρι σήμερα.

 

Θα μπορέσει επίσης να κοιτάξει εκατοντάδες εκατομμύρια έτη φωτός πιο μακριά από το Hubble και να διακρίνει τα πρώτα άστρα, τα οποία σχηματίστηκαν περίπου 100 εκατομμύρια χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη που γέννησε το Σύμπαν. To φως τους χρειάστηκε 13,7 δισεκατομμύρια χρόνια για να φτάσει στη Γη.

Χάρη στην υψηλή ανάλυσή του, το τηλεσκόπιο θα μπορέσει να εξετάσει ακόμα και τις ατμόσφαιρες μακρινών εξωπλανητών, αναζητώντας σημεία ζωής.

__________________________________________________________________________

Παρασκευή 21-01-22

Νέα ανακάλυψη του Curiosity στον Άρη – Τι ανίχνευσε και πως μπορεί να προέρχεται από την… αρχαιότητα

Το ρόβερ τριγυρνάει στον γειτονικό πλανήτη από το 2012, παίρνοντας κατά καιρούς δείγματα από την επιφάνεια του και κάνοντας αναλύσεις επιτόπου με το φορητό χημικό εργαστήριο του.

 

Το ρόβερ Curiosity της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA) ανίχνευσε την υπογραφή άφθονου «ελαφρού» άνθρακα στον ‘Αρη, για τον οποίο υπάρχουν τρεις πιθανές εξηγήσεις: να προέρχεται από χημικές αντιδράσεις στην ατμόσφαιρα λόγω της υπεριώδους ακτινοβολίας, να δημιουργήθηκε από περαστικό νέφος κοσμικής σκόνης ή να έχει «ντόπια» βιολογική προέλευση, έχοντας παραχθεί στο παρελθόν από μορφές μικροβιακής ζωής, όπως συμβαίνει και στη Γη.

Το ρόβερ τριγυρνάει στον γειτονικό πλανήτη από το 2012, παίρνοντας κατά καιρούς δείγματα από την επιφάνεια του και κάνοντας αναλύσεις επιτόπου με το φορητό χημικό εργαστήριο του. Αυτή τη φορά, οι επιστήμονες, με επικεφαλής τον καθηγητή γεωεπιστημών Κρίστοφερ Χάουζ του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), σύμφωνα με το «Science», ανακοίνωσαν ότι το Curiosity ανίχνευσε φασματοσκοπικά ένα σήμα που θα μπορούσε να αποτελεί ένδειξη αρχαίας αρειανής ζωής, χωρίς ασφαλώς να αποκλείονται άλλες πιο «πεζές» εξηγήσεις.

 

Ο άνθρακας που βρέθηκε παγιδευμένος σε αρειανά πετρώματα, είναι εντυπωσιακά εμπλουτισμένος με ελαφριά ισότοπα άνθρακα. Στη Γη ένα τέτοιο σήμα αποτελεί ισχυρή ένδειξη για αρχαία μικροβιακή ζωή. Δεδομένου όμως ότι πρόκειται για τον ‘Αρη – όπου έχουν διαψευστεί οι κατά καιρούς αρχικές εκτιμήσεις – οι ερευνητές είναι διστακτικοί να πανηγυρίσουν. Έτσι, μελετούν παράλληλα όλες τις εναλλακτικές μη βιολογικές ερμηνείες του φαινομένου, κυρίως την επίδραση της υπεριώδους ακτινοβολίας στην ατμόσφαιρα του «κόκκινου» πλανήτη και την αστρόσκονη. Πάντως και οι εναλλακτικές αυτές εξηγήσεις είναι εξίσου «εξωτικές» με την πιθανότητα κάποια υπόγεια μικρόβια να παρήγαγαν κάποτε εμπλουτισμένο άνθρακα με τη μορφή αερίου μεθανίου.

Ο άνθρακας υπάρχει σε δύο σταθερές ισοτοπικές μορφές: του «ελαφρού» άνθρακα-12 που αποτελεί τη συντριπτική πλειονότητα του υπάρχοντος άνθρακα, και του βαρύτερου άνθρακα-13. Η ζωή έχει εξελίξει μηχανισμούς στη Γη που ευνοούν τον ελαφρύτερο άνθρακα, με αποτέλεσμα τα περισσότερα οργανικά μόρια που έχουν βιολογική προέλευση, να περιέχουν άνθρακα-12.’

Τι βρέθηκαν στα 24 διαφορετικά δείγματα

Οι ερευνητές ανέλυσαν τις μετρήσεις του ρόβερ από 24 διαφορετικά δείγματα πετρωμάτων από τον κρατήρα Γκέιλ, ο οποίος κάποτε περιείχε μια αρχαία λίμνη. Σε έξι από αυτά τα δείγματα η αναλογία του άνθρακα-12 σε σχέση με τον άνθρακα-13 ήταν τόσο μεγάλη (πολύ μεγαλύτερη από ό,τι στη Γη), που ο Χάουζ έκανε λόγο για «δραματικά σήματα». Μια πιθανή εύλογη εξήγηση είναι ότι πριν δισεκατομμύρια χρόνια μικρόβια τρέφονταν με άνθρακα από το μάγμα στο αρειανό υπέδαφος και στη συνέχεια παρήγαγαν αέριο μεθάνιο. Μετά, άλλα επιφανειακά μικρόβια θα τρέφονταν με τη σειρά τους με αυτό το μεθάνιο, εμπλουτίζοντας το περαιτέρω με ελαφρύ άνθρακα, ο οποίος τελικά παγιδεύτηκε στα πετρώματα μετά τον θάνατο των μικροοργανισμών.

Μέχρι στιγμής όμως το ρόβερ δεν έχει δει φυσικά ίχνη αρχαίων μικροβίων, συνεπώς μια τροποποιημένη εκδοχή της παραπάνω θεωρίας είναι ότι μετά το αρχικό στάδιο της διαδικασίας που ξεκίνησε από μικρόβια βαθιά στο υπέδαφος, το δεύτερο στάδιο στην επιφάνεια του πλανήτη δεν έγινε από άλλα μικρόβια, αλλά από την υπεριώδη ακτινοβολία που μπορεί να διέσπασε το αέριο μεθάνιο μικροβιακής προέλευσης, εμπλουτίζοντας έτσι τον ελαφρύ άνθρακα.

 

Εξηγήσεις

Εναλλακτικά, η υπεριώδης ακτινοβολία θα μπορούσε να έχει κάνει εξ αρχής όλη τη «δουλειά», χωρίς καθόλου βοήθεια από τα μικρόβια. Η ακτινοβολία αυτή, όπως έχουν δείξει πρόσφατα εργαστηριακά πειράματα στη Γη από Ιάπωνες πλανητικούς επιστήμονες του Ινστιτούτου Τεχνολογίας του Τόκιο, μπορεί να αντιδράσει χημικά με το μονοξείδιο του άνθρακα – που αποτελεί το 96% της αρειανής ατμόσφαιρας – και να παράγει άκρως εμπλουτισμένο άνθρακα-12.

Μια άλλη εναλλακτική εξήγηση είναι ότι, στο νεαρό ακόμη ηλιακό σύστημα, ο ‘Αρης πέρασε μέσα από ένα διαστρικό μοριακό νέφος αερίων και σκόνης, κάτι που πιστεύεται ότι συμβαίνει κάθε 100 εκατομμύρια χρόνια. Ο άνθρακας στη διαστρική σκόνη είναι ελαφρύς και, κρίνοντας από τις αναλύσεις μετεωριτών, θα μπορούσε να εξηγεί τα αυξημένα επίπεδα άνθρακα-12 που παρατηρούνται στον ‘Αρη.

Ανίχνευσε και μεθάνιο

Το Curiosity συνεχίζει να «μυρίζει» τη σημερινή αραιή αρειανή ατμόσφαιρα και έχει ήδη ανιχνεύσει μεθάνιο, αλλά σε συγκεντρώσεις πολύ χαμηλές για να μπορέσει να μετρήσει τα επίπεδα των ισοτόπων του άνθρακα. Προς το παρόν, είναι δύσκολο να πει κανείς πιο από τα παραπάνω σενάρια – ή ίσως κάποιο άλλο – είναι πιο βάσιμο.

________________________________________________________________________

Ανακαλύφθηκαν υδρατμοί στην ατμόσφαιρα εξωπλανήτη σε απόσταση 150 ετών φωτός από τη Γη

Παραμένει ασαφές πόσους υδρατμούς περιέχει η ατμόσφαιρά του, κάτι που θα προσπαθήσουν οι επιστήμονες να διερευνήσουν με περαιτέρω παρατηρήσεις, μεταξύ άλλων με το νέο εξελιγμένο διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb που εκτοξεύτηκε πρόσφατα και θα «πιάσει δουλειά» φέτος

 

Η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) ανακοίνωσε ότι ανιχνεύθηκαν υδρατμοί στην ατμόσφαιρα του εξωπλανήτη ΤΟΙ-674b, ο οποίος βρίσκεται σε απόσταση περίπου 150 ετών φωτός από τη Γη, στον αστερισμό της Αντλίας. Είναι ένας από τους ελάχιστους εξωπλανήτες, όπου έχει εντοπιστεί νερό με μορφή υδρατμών μέχρι σήμερα.

Ο πλανήτης, ο οποίος θεωρείται σχετικά κοντινός στη Γη, είχε ανακαλυφθεί και μελετηθεί από τα αμερικανικά διαστημικά τηλεσκόπια Hubble, TESS και Spitzer. Είναι λίγο μεγαλύτερος από τον Ποσειδώνα και κινείται πέριξ ενός σχετικά ψυχρού άστρου ερυθρού νάνου, που έχει λιγότερο από το μισό μέγεθος του Ήλιου. Ο εξωπλανήτης χρειάζεται λιγότερο από δύο μέρες (η διάρκεια του έτους του) για μια πλήρη περιφορά γύρω από το άστρο του.

Παραμένει ασαφές πόσους υδρατμούς περιέχει η ατμόσφαιρά του, κάτι που θα προσπαθήσουν οι επιστήμονες να διερευνήσουν με περαιτέρω παρατηρήσεις, μεταξύ άλλων με το νέο εξελιγμένο διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb που εκτοξεύτηκε πρόσφατα και θα «πιάσει δουλειά» φέτος.

___________________________________________________________________________

Παρασκευή 14-01-22

Αστεροειδής – Θα περάσει σε απόσταση ασφαλείας από τη Γη στις 18 Ιανουαρίου

 

Αντίθετα με την ταινία Don΄t Look Up ο αστεροειδής δεν θα πέσει στο κεφάλι μας

 

Ένας μεγάλων διαστάσεων αστεροειδής, διαμέτρου περίπου ενός χιλιομέτρου, πλησιάζει τη Γη, όμως αντίθετα με την ταινία «Μην κοιτάτε ψηλά» (Don’t Look Up) του Netflix, δεν θα πέσει στον πλανήτη μας, αλλά θα περάσει στις 18 Ιανουαρίου σε απόσταση ασφαλείας σχεδόν δύο εκατομμυρίων χιλιομέτρων, περίπου πενταπλάσια από την απόσταση Γης-Σελήνης – όχι πάντως και τόσο μεγάλη για έναν αστεροειδή αυτού του μεγέθους.

Είχε περάσει κοντά από τη Γη το 1933

Ο μεγάλος διαστημικός βράχος με την ονομασία «7482 (1994 PC1)» κινείται με ταχύτητα 70.415 χιλιομέτρων την ώρα και δεν θα ξαναπλησιάσει τόσο τη Γη στον αιώνα αυτό, σύμφωνα με τους υπολογισμούς που έκαναν οι αστρονόμοι της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA). Είχε ανακαλυφθεί το 1994 και διαπιστώθηκε ότι συμπληρώνει μια περιφορά γύρω από τον Ήλιο κάθε 572 μέρες. Το 1933 είχε πλησιάσει περισσότερο τη Γη, σε απόσταση 1,1 εκατ. χλμ., ενώ δεν θα ξαναβρεθεί τόσο κοντά έως το 2105, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της NASA και του Caltcech.

Δυνητικά επικίνδυνος

Ο αστεροειδής ταξινομείται από τη NASA ως δυνητικά επικίνδυνος, χαρακτηρισμός που δίνεται σε κάθε αστεροειδή διαμέτρου άνω των 140 μέτρων, ο οποίος πλησιάζει σε απόσταση μικρότερη των 7,5 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από την τροχιά της Γης γύρω από τον Ήλιο. Μια μεγαλύτερη κατηγορία είναι τα Κοντινά στη Γη Αντικείμενα (Near-Earth Objects-NEO), τα οποία πλησιάζουν σε απόσταση μικρότερη των 50 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από την τροχιά της Γης.

Μέχρι σήμερα έχουν βρεθεί περίπου 28.000 ΝΕΟ, ενώ γύρω στα 3.000 νέα ΝΕΟ ανακαλύπτονται κάθε χρόνο. Καθώς νέα ισχυρότερα τηλεσκόπια θα προστεθούν τα επόμενα χρόνια, ο αριθμός των ΝΕΟ αναμένεται να διευρυνθεί περαιτέρω. Τα αντικείμενα στον κατάλογο των ΝΕΟ εκτιμάται – με βάση υπολογισμούς της τροχιάς τους – ότι δεν συνιστούν απειλή για τον πλανήτη μας μέσα στα επόμενα 100 χρόνια.

__________________________________________________________________________

Τι ήταν τελικά ο «μυστηριώδης κύβος» που εντόπισε κινεζικό ρομπότ στη Σελήνη

Το μυστήριο λύθηκε με τον πιο απογοητευτικό τρόπο.

 

Ο σάλος συνεχιζόταν στο Διαδίκτυο από τον περασμένο Νοέμβριο, όταν το κινεζικό ρομπότ που εξερευνά την αθέατη πλευρά της Σελήνης φωτογράφισε από μακριά κάτι που έμοιαζε με κύβο αφημένο στην γκρίζο έδαφος.

Μήπως ήταν κάτι που άφησαν οι εξωγήινοι, κάτι σαν τον μονόλιθο από την ταινία 2001: Οδύσσεια του Διαστήματος;

Ακόμα και η κινεζική Εθνική Υπηρεσία Διαστήματος δεν είχε αφήσει ασχολίαστο το εύρημα, κάνοντας λόγο αστειευόμενη για καλύβα εξωγήινων πρωτοπόρων.

 

To Yutu-2 είναι το πρώτο τροχοφόρο ρομπότ της Κίνας στη Σελήνη (CSNA / Siyu Zhang)

Το κινεζικό ρομπότ, με την ονομασία Yutu-2, έσπευσε να εξετάσει το αντικείμενο από κοντά. Κινείται όμως μάλλον αργά και χρειάστηκε δύο ολόκληρες εβδομάδες για να πλησιάσει.

Όπως ανακοίνωσαν το σαββατοκύριακο κινεζικά μέσα, επικαλούμενα την κινεζική Εθνική Υπηρεσία Διαστήματος, το μυστήριο λύθηκε με τον πιο απογοητευτικό τρόπο: ο «κύβος» ήταν στην πραγματικότητα μια μεγάλη πέτρα ακανόνιστου σχήματος, η οποία έμοιαζε τετράγωνη από μακριά λόγω ενός τρικ του φωτός, της σκιάς και της γωνίας λήψης της αρχικής εικόνας.

 

Από κοντά δεν μοιάζει ούτε με κύβο ούτε με καλύβα. Είναι απλώς ένας βράχος (CNSA)

Ακόμα και ο ακανόνιστος βράχος πάντως ενέπνευσε τη φαντασία ορισμένων. Μέλος της αποστολής αστειεύτηκε ότι μοιάζει με κουνελάκι που τρώει καρότα. Ό,τι πιο ταιριαστό για το ρομπότ Yutu-2, του οποίου το όνομα σημαίνει «κουνέλι από νεφρίτη».

Το Yutu-2 είναι το πιο μακρόβιο τροχοφόρο ρομπότ που έχει σταλεί μέχρι σήμερα στο φεγγάρι.

Από την άφιξή του στον κρατήρα Φον Κάρμαν στην αθέατη πλευρά το 2019, στο πλαίσιο της αποστολής Chang’e-4, έχει διανύσει απόσταση περίπου 1.000 μέτρων.

 

__________________________________________________________________________

Παρασκευή 07-01-22

Πρωτοχρονιάτικο μετέωρο εξερράγη πάνω από τις ΗΠΑ με ισχύ 30 τόνων TNT

Η έκρηξη απελευθέρωσε σχεδόν τρεις φορές περισσότερη ενέργεια από τη μεγαλύτερη μη πυρηνική βόμβα στο οπλοστάσιο των ΗΠΑ.

Η έκρηξη που ακούστηκε το βράδυ της Πρωτοχρονιάς στο Πίτσμπουργκ πιθανότατα προήλθε από διαστημικό βράχο που εξερράγη στην ατμόσφαιρα, επιβεβαίωσαν οι αμερικανικές υπηρεσίες.

Η ισχύς της έκρηξης εκτιμάται ότι αντιστοιχούσε σε 27,2 τόνους TNT, σχεδόν τρεις φορές ισχυρότερη από τη μεγαλύτερη μη πυρηνική βόμβα στο οπλοστάσιο των ΗΠΑ.

Το μετέωρο εισήλθε στην ατμόσφαιρα στις 10.30 το πρωί τοπική ώρα. Αν ο ουρανός δεν ήταν συννεφιασμένος, η έκρηξη θα ήταν εύκολα ορατή, περίπου 100 φορές πιο φωτεινή από την πανσέληνο, εκτίμησε η NASA.

Η πρώτη ανακοίνωσε είχε έρθει λίγο νωρίτερα από την Εθνική Υπηρεσία Καιρού, η οποία ανέφερε ότι η λάμψη εντοπίστηκε σε εικόνες του δορυφόρου GOES-16 και δεν υπήρχε ένδειξη ότι σχετιζόταν με κεραυνούς.

Η υπηρεσία Meteor Watch της NASA επιβεβαίωσε αργότερα πως επρόκειτο για μετέωρο. «Αν υποθέσουμε ότι η ταχύτητα του μετεώρου ήταν 72.000 χιλιόμετρα την ώρα, υπολογίζουμε ότι το αντικείμενο είχε διάμετρο γύρω στο ένα μέτρο και μάζα περίπου μισό τόνο» ανακοίνωσε.

Η έκρηξη τράνταξε τα σπίτια στο Σάουθ Χιλκς και άλλες περιοχές του Πίτσμπουργκ, με πολλούς κατοίκους να βγαίνουν στο δρόμο νομίζοντας πως επρόκειτο για σεισμό.

«O κρότος ήταν τόσο δυνατός που ταρακούνησε το σπίτι μου στη Βερόνα. Άρπαξα τον σκύλο μου, είχαμε τρομάξει και οι δύο […] Σκέφτηκα σεισμό, εκτροχιασμό τρένου ή μεγάλη σύγκρουση στα διόδια πίσω από το σπίτι μου» ανέφερε στο Διαδίκτυο κάτοικος της περιοχής.

___________________________________________________________________________

Ιράν – Εκτόξευσε τρεις ερευνητικές συσκευές στο διάστημα

Το Ιράν διαθέτει ένα από τα μεγαλύτερα προγράμματα πυραύλων στη Μέση Ανατολή.

Το Ιράν χρησιμοποίησε έναν πύραυλο εκτόξευσης δορυφόρων προκειμένου να στείλει τρεις συσκευές έρευνας στο διάστημα, δήλωσε σήμερα εκπρόσωπος του υπουργείου Άμυνας, χωρίς να διευκρινίζει αν ο πύραυλος τέθηκε σε τροχιά.

Ο εκπρόσωπος Αχμάντ Χοσεΐνί δήλωσε πως ο πύραυλος μεταφοράς δορυφόρων «Simorgh» εκτόξευσε τρεις ερευνητικές συσκευές σε ύψος 470 χλμ.

Το Ιράν, που διαθέτει ένα από τα μεγαλύτερα προγράμματα πυραύλων στη Μέση Ανατολή, έχει αποτύχει αρκετές φορές στην εκτόξευση δορυφόρων τα τελευταία χρόνια λόγω τεχνικών θεμάτων.

«Προκαταρκτική εκτόξευση»

«Οι ερευνητικοί στόχοι που είχαν τεθεί για αυτή την εκτόξευση επιτεύχθηκαν», δήλωσε ο Χοσεΐνί, σε σχόλια που μετέδωσε η κρατική τηλεόραση. «Αυτό έγινε ως προκαταρκτική εκτόξευση. Θεού θέλοντος, θα έχουμε μια λειτουργική εκτόξευση σύντομα».

Η ιρανική κρατική τηλεόραση μετέδωσε πλάνα αυτού που, όπως είπε, ήταν η πυροδότηση του πυραύλου εκτόξευσης.

Οι ΗΠΑ επικρίνουν τις προσπάθειες εκτόξευσης δορυφόρων από το Ιράν, υποστηρίζοντας πως η βαλλιστική τεχνολογία μεγάλου βεληνεκούς που χρησιμοποιείται για να τεθούν σε τροχιά δορυφόροι μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για την εκτόξευση πυρηνικών κεφαλών.

Η Τεχεράνη αρνείται πως αυτή η δραστηριότητα είναι ένα πρόσχημα για την ανάπτυξη βαλλιστικών πυραύλων.

___________________________________________________________________________

Παρασκευή 31-12-21

Διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb – Πίσω στο χρόνο μέχρι τα πρώτα άστρα που άναψαν στο Σύμπαν

Ο κόσμος ήταν κάποτε μια απέραντη, σκοτεινή μάζα αερίου. Μέχρι που εγένετο φως.

 

Τριάντα χρόνια μετά την εκτόξευση του θρυλικού διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble, ο διάδοχός του εκτοξεύτηκε ανήμερα των Χριστουγέννων για να επεκτείνει τους ορίζοντές μας στο Σύμπαν και να ανοίξει το επόμενο κεφάλαιο στην αστρονομία.

Το James Webb, ένα θαύμα της μηχανικής που συνάντησε πολλές καθυστερήσεις και κόστισε τελικά σχεδόν 10 δισεκατομμύρια δολάρια, σχεδιάστηκε να κοιτάξει πιο μακριά από ποτέ, όχι μόνο στον χώρο αλλά και στον χρόνο.

Θα μπορέσει έτσι να διακρίνει τα πρώτα άστρα που γέμισαν με φως το Σύμπαν, να παρατηρήσει άμεσα μακρινούς εξωπλανήτες, ακόμα και να αναζητήσει σημεία ζωής στις εξωγήινες ατμόσφαιρές τους.

 

To James Webb, στα δεξιά, έχει μάζα 6,5 τόνους και είναι ελαφρύτερο από το Hubble. Διαθέτει όμως καθρέπτη με 6,5 φορές μεγαλύτερη επιφάνεια, ώστε να συλλέγει περισσσότερο φως

Το υπέρυθρο τηλεσκόπιο, συνεργασία της NASA, της ευρωπαϊκής ESA και της διαστημικής υπηρεσίας του Καναδά, εκτοξεύτηκε στις 14.20 ώρα Ελλάδας από το ευρωπαϊκό διαστημικό κέντρο του Κουρού στη Γαλλική Γουιάνα.

Θα χρειαστεί έναν μήνα για να φτάσει στην τελική του θέση, περίπου 1,6 εκατομμύρια χιλιόμετρα από τη Γη, ακολουθώντας τον πλανήτη στο ταξίδι του γύρω από τον Ήλιο.

Πίσω στον χρόνο

Τα τηλεσκόπια δεν είναι απλώς όργανα που κοιτάζουν μακριά -λειτουργούν επίσης ως χρονομηχανές που παρατηρούν το παρελθόν.

Όταν κοιτάζουμε τον Ήλιο, τον βλέπουμε όπως ήταν 8 λεπτά νωρίτερα: τόσο χρόνο χρειάστηκε το φως για να φτάσει από το άστρο μέχρι τα μάτια μας. Και όσο πιο μακριά στρέφουμε το τηλεσκόπιο, τόσο πιο πίσω στον χρόνο βλέπουμε -σχεδόν μέχρι τη γέννηση του Σύμπαντος.

 

Το Hubble είναι το τηλεσκόπιο των ρεκόρ στην παρατήρηση μακρινών, και επομένως αρχέγονων, αντικειμένων. Ο αρχαιότερος γαλαξίας που έχει ανακαλύψει σχηματίστηκε μόλις 400 εκατομμύρια χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη και το φως του ταξίδευε 13,4 δισεκατομμύρια χρόνια μέχρι να φτάσει στο τηλεσκόπιο (και όχι, η πραγματική απόσταση αυτού του γαλαξία από τη Γη δεν είναι 13,4 δισ. έτη φωτός. Λόγω της διαστολής του Σύμπαντος, αυξηθηκε στα 32 δισ. έτη φωτός).

Και εγένετο φως – ορατό και υπέρυθρο

Το Webb, εκατό φορές ισχυρότερο από τον προκάτοχό του στην παρατήρηση υπέρυθρης ακτινοβολίας, σχεδιάστηκε να καταρρίψει το ρεκόρ φτάνοντας μέχρι τα 100-250 εκατομμύρια χρόνια από τη γέννηση του Σύμπαντος. Περίπου εκείνη την εποχή εκτιμάται ότι σχηματίστηκαν τα πρώτα άστρα και οι γαλαξίες από μια απέραντη μάζα σκοτεινού αερίου.

Κάποια από αυτά τα αρχέγονα άστρα γεννήθηκαν τόσο μακριά από τη θέση της σημερινής Γης ώστε το φως τους ακόμα ταξιδεύει για να μας φτάσει. Όμως, στην πορεία δισεκατομμυρίων ετών, το φως αυτό αλλοιώθηκε, λόγω ενός φαινομένου που ονομάζεται «μετατόπιση προς το ερυθρό», και το μόνο που απομένει είναι ένα θερμικό ίχνος υπέρυθρης ακτινοβολίας. Το Hubble αδυνατεί να δει πίσω εκείνη την εποχή επειδή σχεδιάστηκε να βλέπει κυρίως υπεριώδες και ορατό φως και προσφέρει περιορισμένες δυνατότητες στο υπέρυθρο.

 

Το Webb σχεδιάστηκε για παρατηρήσεις σε ένα τμήμα του φάσματος από το βαθυκόκκινο ορατό φως και μεγάλο μέρος του υπέρυθρου. Διαθέτει επίσης πολύ μεγαλύτερο κάτοπτρο από ό,τι το Hubble, και θα μπορεί έτσι να διακρίνει τα ίχνη ακόμα και των αρχαιότερων γαλαξιών.

Η υπέρυθρη όραση επιτρέπει στο Webb να κοιτάζει μακριά, επιπλέον όμως του επιτρέπει να βλέπει μέσα από αδιαφανή σύννεφα αερίων και σκόνης, ώστε να διακρίνει άστρα και άλλα αντικείμενα που κρύβονται μέσα στο σύννεφο ή πίσω του.

 

Ακόμα, η υψηλή ανάλυση του Webb θα του επιτρέψει να εξετάσει καλύτερα από ποτέ πλανήτες εκτός του Ηλιακού Συστήματος. Φασματικές αναλύσεις θα μπορούσαν να αποκαλύψουν αν οι ατμόσφαιρες αυτών των εξωπλανητών διαθέτουν τα κατάλληλα συστατικά για ζωή, ή, δυνητικά, αν φέρουν ενδείξεις ζωής.

Ανοίγοντας τα μάτια της επιστήμης στα υπέρυθρα θαύματα που κρύβονται εκεί έξω, το Webb θα συμπληρώσει και θα επεκτείνει την εικόνα μας για το Σύμπαν. Σχεδόν μέχρι την αρχή του παντός.

___________________________________________________________________________

Παρασκευή 24-12-21

Άρης – Το ελικοπτεράκι Ingenuity της NASA πραγματοποίησε τη 18η πτήση του

Θυμίζουμε ότι το ελικοπτεράκι είχε χάσει την επαφή του για ένα διάστημα με το Perseverance με αποτέλεσμα να «αναπαύεται» στην επιφάνεια του Άρη.

 

Το ρομποτικό μικρό ελικόπτερο Ingenuity της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA) – το πρώτο που έχει πετάξει σε άλλον κόσμο – συνεχίζει ακάθεκτο, μετά το προσωρινό τεχνικό πρόβλημα που το είχε καθηλώσει στο έδαφος του Άρη για περίπου δύο εβδομάδες, και μόλις πραγματοποίησε την 18η πτήση του.

Η πτήση του  Ingenuity

Όπως ανακοίνωσε το Εργαστήριο Αεριώθησης (JPL) της NASA στη Νότια Καλιφόρνια, το Ingenuity πέταξε αυτή τη φορά σε απόσταση 230 μέτρων με ταχύτητα 9 χιλιομέτρων την ώρα, προσθέτοντας άλλα 124,3 δευτερόλεπτα στον συνολικό χρόνο πτήσης του στον γειτονικό πλανήτη, ο οποίος έχει πλέον φτάσει σχεδόν τα 33 λεπτά.

Το βάρους 1,8 κιλών drone είχε φτάσει στον Άρη μαζί με το ρόβερ Perseverance φέτος τον Φεβρουάριο και έκτοτε η απόδοση του έχει εντυπωσιάσει τους επιστήμονες και μηχανικούς της NASA, μεταξύ των οποίων κομβικό ρόλο παίζει ο Ελληνοαμερικανός Τέντι (Θεόδωρος) Τζανέτος.

Στις 5 Δεκεμβρίου είχε χαθεί η ραδιοεπικοινωνία μεταξύ του Ingenuity και του Perseverance, με συνέπεια το πρώτο να παραμείνει ακίνητο έως αυτή την εβδομάδα, οπότε πέταξε ξανά.

 

______________________________________________________________

 

Τι ήταν το «Άστρο της Βηθλεέμ», που οδήγησε τους μάγους στον Ιησού

 

Περισσότερα από 2.000 χρόνια έχουν περάσει από τη... νύχτα της εμφάνισης του φωτεινού Άστρου στον ουρανό της Βηθλεέμ, με τους επιστήμονες και τους θεολόγους να έχουν διαφορετικές εξηγήσεις για το φαινόμενο.

Από θρησκευτικής πλευράς, η εμφάνιση του Άστρου γίνεται από τον ευαγγελιστή Ματθαίο σε μία μόνο περικοπή (κεφάλαιο Β'. 2), στην οποία αναφέρεται μόλις τέσσερις φορές. Από τα λόγια του Ματθαίου, προκύπτουν κάποια συμπεράσματα αρκετά χρήσιμα για την κατανόηση αυτού του φαινομένου.

Το Άστρο της Βηθλεέμ έπρεπε να ήταν κάτι ασυνήθιστο για να έλξει την προσοχή των Μάγων και να κάνουν ένα τόσο μακρινό ταξίδι, ενώ παράλληλα, θα έπρεπε να βρίσκεται στην ίδια θέση για εβδομάδες ή μήνες, μιας και οι Μάγοι είχαν αρκετά μεγάλη απόσταση να διασχίσουν.

Επίσης, θα έπρεπε να είναι δυσδιάκριτο στο πολύ κόσμο, διότι φαίνεται πως μόνο οι Μάγοι το είχαν δει. Δεν το διέκριναν στον ουρανό ή είχαν ακούσει κάτι γι' αυτό ούτε οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι, το ίδιο και ο Ηρώδης.

Από επιστημονικής πλευράς, ορισμένοι ερευνητές υπέθεσαν ότι το Άστρο της Βηθλεέμ ήταν κάποιο μετέωρο, φαινόμενα τα οποία δεν είναι καθόλου σπάνια και συνεπώς δεν θα είχε προκαλέσει την εντύπωση των Μάγων για να κάνουν ένα τόσο μακρινό ταξίδι.

Μια άλλη πιθανή εξήγηση είναι η εμφάνιση κάποιου κομήτη. Συνολικά, έχουν καταγραφεί από τους αρχαίους χρόνους έως και τη γέννηση του Χριστού 135 κομήτες. Όπως αναφέρει ο Ωριγένης, τον 3ο μ.Χ. αιώνα: «Έχω τη γνώμη ότι το άστρο που εμφανίστηκε στους σοφούς της Ανατολής... ήταν ένα από εκείνα τα φωτεινά σώματα που εμφανίζονται από καιρό σε καιρό και που οι Έλληνες οι οποίοι συνηθίζουν να τα ξεχωρίζουν με ονομασίες ανάλογα με τη μορφή και το σχήμα τους τα ονόμαζαν κομήτες, φωτεινές δοκούς, θυσάνους, άστρα με ουρά, καράβια και με διάφορα άλλα ονόματα».

Εν τούτοις είναι δύσκολο να θεωρηθεί ότι το Άστρο των Χριστουγέννων ήταν ένας κομήτης αφ' ενός μεν γιατί θα τον έβλεπαν όλοι, αφ' ετέρου δε γιατί οι αρχαίοι λαοί θεωρούσαν τους κομήτες ως προάγγελους δυσάρεστων γεγονότων και καταστροφών.

Μήπως το Άστρο των Χριστουγέννων ήταν κάποιος νόβα, κάποιο «καινοφανές» άστρο ή μήπως σουπερνόβα; Καθώς τα άστρα γερνάνε γίνονται ασταθή στις θερμοπυρηνικές τους αντιδράσεις και φτάνει μια στιγμή που το άστρο αυτό αποβάλλει με μια ή περισσότερες εκρήξεις μερικά από τα εξωτερικά του στρώματα αερίων και έτσι παρουσιάζεται λαμπρότερο από ότι ήταν πριν. Έτσι, άστρα που ήταν πολύ αμυδρά, όταν μετατραπούν σε νόβα γίνονται εύκολα ορατά.

Όταν ένα άστρο μεταβληθεί σε σουπερνόβα, διασπάται κυριολεκτικά στα «εξ ων συνετέθη» και μπορεί να εκπέμψει εκατομμύρια φορές περισσότερο φως και ακτινοβολία απ' ότι ο Ήλιος μας.

Το Άστρο της Βηθλεέμ όμως, δεν θα πρέπει να ήταν ένα παρόμοιο άστρο, καθώς θα υπήρχε κάποια ένδειξη των αστρονόμων της εποχής εκείνης και ο κάθε άνθρωπος της εποχής θα μπορούσε να δει ένα νόβα ή σουπερνόβα, ενώ όπως φαίνεται το παρατήρησαν μόνο οι Μάγοι.

Μία ακόμα θεωρία για την εξήγηση αυτού του φαινομένου διατυπώθηκε από τον Γιόχαν Κέπλερ, ο οποίος υποστήριξε πως αυτό που οδήγησε τους Μάγους στον Ιησού ήταν μια σύνοδος πλανητών ή συζυγία.

 

Οι πλανήτες, στις κανονικές τους κινήσεις γύρω από τον Ήλιο φαίνονται να κινούνται από τη Δύση προς την Ανατολή. Οι πλανήτες που βρίσκονται πλησιέστερα στον Ήλιο φαίνονται όμως να κινούνται ταχύτερα και οι πιο απομακρυσμένοι δείχνουν να κινούνται βραδύτερα. Μ' αυτόν τον τρόπο, ένας από τους πλανήτες είναι δυνατόν να φτάσει και να προσπεράσει κάποιον άλλον. Το προσπέρασμα αυτό ονομάζεται σύνοδος ή συζυγία των δύο πλανητών. Οι πλανήτες Δίας και Κρόνος στη διάρκεια του 7 και του 6 π.Χ έλαβαν μέρος σε μία τριπλή ή μεγάλη συζυγία. Αν το Άστρο της Βηθλεέμ όμως ήταν μια συζυγία, θα το γνώριζαν οι αστρονόμοι της εποχής καθώς η μελέτη του ουρανού ήταν αρκετά ανεπτυγμένη την εποχή εκείνη.

Στην πορεία των χρόνων διατυπώθηκαν και άλλες θεωρίες για την «ταυτότητα» του Άστρου. Το 1911, ο Γερμανός Alfred Jeremias υποστήριξε πως το Άστρο της Βηθλεέμ ήταν το λαμπρότερο άστρο του αστερισμού του Λέοντος, ο Βασιλίσκος, ενώ το 1913 ο A. Stenzel υποστήριξε πως «οδηγός» των Μάγων ήταν ο κομήτης του Χάλεϊ.

Μία ακόμη θεωρία, του Έλληνα αστρονόμου Κωνσταντίνου Χασάπη υποστηρίζει πως το Άστρο της Βηθλεέμ ήταν ο πλανήτης Κρόνος τον οποίο αποκαλεί «ηγετικό πλανήτη της μεγάλης συγκεντρώσεως του 6 π.Χ.», ενώ ο αείμνηστος Κ. Χασάπης ορίζει τη γέννηση του Χριστού στις 6 Δεκεμβρίου του 5 π.Χ. και το προσκύνημα των Μάγων στις 19 του ίδιου μήνα.

Αυτή η ημερομηνία γέννησης του Χριστού φαίνεται αρκετά δύσκολο να είναι και η σωστή, καθώς ο Ευαγγελιστής Λουκάς αναφέρει ότι ο Ιησούς γεννήθηκε την εποχή που οι βοσκοί «φυλλάσουν φυλακάς νυκτός επί την ποίμνην αυτών». Αυτή η εποχή είναι απίθανο να είναι οι τελευταίες μέρες του Δεκεμβρίου καθώς τότε η Βηθλεέμ είναι βυθισμένη στην παγωνιά και τη βροχή. Πιθανότερη εποχή να συνέβη η γέννηση του Χριστού είναι η άνοιξη, όταν τα νεογέννητα αρνάκια χρειάζονται τη βοήθεια των βοσκών, ερμηνεύοντας κατά γράμμα αυτά που αναφέρει το κατά Λουκάν Ευαγγέλιο.

Βλέπουμε πως οι θρησκευτικές και επιστημονικές αντιλήψεις και θεωρίες δεν «συμβαδίζουν» σε κάποιο σημείο για την ταυτότητα του Άστρου της Βηθλεέμ. Αυτό που μένει, είναι η προσωπική προσέγγιση του καθενός στο «φαινόμενο» του Άστρου...

________________________________________________________

Παρασκευή 17-12-21

Σπουδαία ανακάλυψη – Βρέθηκε νερό σε χαράδρα στον Άρη

Μια σπουδαία ανακάλυψη έγινε στον πλανήτη Άρη. Το σκάφος κοινής αποστολής Ευρωπάιων και Ρώσων εντόπισε μεγάλη ποσότητα νερού σε μια χαράδρα. Η περιοχή που εντοπίστηκε το νερό είναι ίση με το μέγεθος της Ολλανδίας.

 

Το ευρω – ρωσικό σκάφος Exo Mars Trace Gas Orbiter (ΤGO), μια κοινή αποστολή του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) και της Ρωσικής Διαστημικής Υπηρεσίας (Roscosmos), το οποίο βρίσκεται εδώ και χρόνια σε τροχιά γύρω από τον Άρη, εντόπισε μεγάλη ποσότητα νερού κρυμμένο λίγο κάτω από την επιφάνεια του κόκκινου πλανήτη.

Το σκάφος είναι εξοπλισμένο με το ειδικό όργανο TREND, και χάρη σε αυτό εντοπίστηκε η ποσότητα νερού. Από το Ινστιτούτο Διαστημικών Ερευνών της Ρωσικής Ακαδημίας, ο επικεφαλής Ιγκόρ Μιτροφάνοφ είπε: «Το όργανο FREND αποκάλυψε μια περιοχή με ασυνήθιστα μεγάλη ποσότητα υδρογόνου στο κολοσσιαίο σύστημα φαραγγιών Valles Marineris. Υποθέτοντας ότι το υδρογόνο αυτό είναι δεσμευμένο σε μόρια νερού, εκτιμάμε ότι έως το 40% της έκτασης λίγο κάτω από την επιφάνεια του εδάφους σε αυτή την περιοχή φαίνεται να είναι νερό».

 

Σε μορφή πάγου

Ενώ ο ερευνητής του Ινστιτούτου Αλεξέι Μαλάκοφ το επιβεβαίωσε: «Βρήκαμε ότι ένα κεντρικό τμήμα της Valles Marineris είναι γεμάτο νερό, πολύ περισσότερο νερό από ό,τι περιμέναμε». Μάλιστα όπως λένε οι επιστήμονες το νερό αυτό είναι πιθανόν να βρίσκεται κάτω από την επιφάνεια σε μορφή πάγου. Οι ειδικοί μελετούν τώρα τις συνθήκες που επικρατούν στα συγκεκριμένα φαράγγια και οι οποίες επιτρέπουν στο νερό να διατηρείται και να ανανεώνεται.

 

Από την πλευρά του ο ερευνητής του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) Χάκαν Σβέντχεμ είπε: «Το εν λόγω εύρημα είναι ένα εκπληκτικό πρώτο βήμα, αλλά χρειαζόμαστε περισσότερες παρατηρήσεις για να ξέρουμε με σιγουριά με τι ακριβώς μορφή νερού έχουμε να κάνουμε»

Πάντως δεν είναι η πρώτη φορά που εντοπίζεται νερό στον πλανήτη Άρη. Είναι όμως η πρώτη φορά που το νερό αυτό είναι σε μεγάλες ποσότητες και κυρίως μπορεί με τα κατάλληλα μηχανήματα να αξιοποιηθεί.

 

Περιοχή στο μέγεθος της Ολλανδίας

Παλαιότερα το σκάφος Mars Express είχε εντοπίσει και εκείνο νερό στον πλανήτη το οποίο όμως δεν μπορεί να αξιοποιηθεί καθώς βρίσκεται σε βάθος μερικών χιλιομέτρων κάτω από την επιφάνεια. Η ποσότητα νερού που υπολογίζουν οι επιστήμονες ότι βρέθηκε τώρα είναι ίση με μια περιοχή σαν την Ολλανδία

Επόμενο βήμα της αποστολής Exo Mars είναι να στείλουν οι Ευρωπαίοι ένα ρόβερ το Rosalind Franklin που θα έχει συνδεθεί με τη ρωσική συσκευή προσεδάφισης με το όνομα Kazachok. Το σκάφος Exo Mars Trace Gas Orbiter εκτοξεύθηκε το 2016 και είναι μέχρι σήμερα σε τροχιά γύρω από τον Άρη.

 

________________________________________________________________

 

Άρης – Το ελικοπτεράκι Ingenuity της NASA είναι έτοιμο να

 πετάξει ξανά πάνω από τον «κόκκινο πλανήτη»

Η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) αποκατέστησε τη ραδιο-επικοινωνία στον Άρη ανάμεσα στο μικρό ρομποτικό ελικόπτερο Ingenuity – το πρώτο που έχει πετάξει σε έναν άλλο κόσμο – και το ρόβερ Perseverance. Έτσι το drone ετοιμάζεται να κάνει την 18η πτήση του μετά την αναγκαστική προσωρινή ακινησία του εως ότου επιλυθεί το τεχνικό πρόβλημα.

Η πτήση 18 αναμένεται να γίνει σε μια απόσταση περίπου 250 μέτρων και να διαρκέσει λίγο πάνω από δύο λεπτά. Το Ingenuity και το Perseverance ετοιμάζονται να μετακινηθούν προς άλλη κατεύθυνση στον Άρη.

________________________________________________________________

Παρασκευή 10-12-21

Οι αστρονόμοι ξύνουν το κεφάλι τους με γιγάντιο πλανήτη που «δεν έπρεπε να υπάρχει»

Καταρρίπτεται η κρατούσα άποψη για την ύπαρξη πλανητών γύρω από πολύ μεγάλα άστρα.

 

 

Πολλοί πλανητολόγοι πίστευαν ως σήμερα ότι τα άστρα με μάζα πάνω από τρεις φορές μεγαλύτερη από τη μάζα του Ήλιου δεν αποκτούν ποτέ πλανήτες. Τώρα, όμως, η θεωρία καταρρίπτεται οριστικά από την ανακάλυψη ενός εξωπλανήτη που γυροφέρνει δύο γιγάντια άστρα, ορατά από τη Γη με γυμνό μάτι.

Ο νέος πλανήτης, ένας από τους μεγαλύτερους που έχουν ανακαλυφθεί με μάζα 11 φορές μεγαλύτερη του Δία, κινείται γύρω από ένα σύστημα δύο άστρων, ή δυαδικό σύστημα, το οποίο βρίσκεται στον αστερισμό του Κενταύρου.

Γνωστό ως Βήτα Κενταύρου, το σύστημα είναι ένα από τα λαμπρότερα άστρα στον ουρανό του Νότιου Ημισφαιρίου, αν και απέχει περίπου 325 έτη φωτός από τη Γη.

Τα δύο άστρα, τα οποία βρίσκονται σε τροχιά το ένα γύρω από το άλλο, έχουν συνολική μάζα περίπου 10 φορές μεγαλύτερη από τη μάζα του Ήλιου, αναφέρει διεθνής ερευνητική ομάδα στο περιοδικό Nature.

 

Τα άστρα μεγάλης μάζας είναι πολύ καυτά και εκπέμπουν ισχυρή ακτινοβολία στο φάσμα του υπεριώδους φωτός και των ακτίνων Χ. Τόσο ισχυρή που οι αστρονόμοι πίστευαν ότι εμποδίζει τη διαδικασία σχηματισμού πλανητών.

Η νέα ανακάλυψη καταρρίπτει αυτή την άποψη.

«O εντοπισμός ενός πλανήτη γύρω από το Βήτα του Κενταύρου ήταν συναρπαστική ανακάλυψη επειδή αλλάζει ριζικά την εικόνα μας για την ύπαρξη πλανητών γύρω από γιγάντια άστρα» δήλωσε ο Μάρκους Γιάνσον του Πανεπιστημίου της Στοκχόλμης, επικεφαλής της μελέτης.

Το Βήτα του Κενταύρου «είναι ένα σκληρό περιβάλλον, κυριαρχούμενο από την ακραία ακτινοβολία» πρόσθεσε η Γκαγιάθρι Βισβάναθ, υποψήφια διδάκτορας του Πανεπιστημίου της Στοκχόλμης. «Τα πάντα είναι γιγάντια: τα άστρα είναι μεγάλα, ο πλανήτης είναι μεγάλος, οι αποστάσεις είναι μεγαλύτερες».

Πράγματι, ο νέος εξωπλανήτης, με την ονομασία Centauri (AB)b  είναι πραγματικά ακραία περίπτωση. Εκτός του ό,τι είναι γιγάντιος, περιφέρεται γύρω από τα δύο άστρα σε απόσταση που υπερβαίνει κατά 100 φορές την απόσταση του Δία από τον Ήλιο και κατά 560 φορές την απόσταση Γης-Ήλιου.

Η μεγάλη απόσταση ίσως είναι ο λόγος που ο πλανήτης γλίτωσε από την ακραία ακτινοβολία και κατάφερε να αποκτήσει τόσο μεγάλο μέγεθος, εικάζουν οι ερευνητές.

Η εντυπωσιακή ανακάλυψη δείχνει ότι το δικό μας Ηλιακό Σύστημα δεν είναι η πιο κοινή αρχιτεκτονική πλανητικών συστημάτων στο Σύμπαν, τόνισαν οι συντάκτες της μελέτης.

«Οι αντιλήψεις μας ήταν ανέκαθεν επηρεασμένες από το Ηλιακό Σύστημα όσον αφορά το πώς υποτίθεται ότι πρέπει να μοιάζει ένα σύστημα πλανητών» σχολίασε ο Ματίας Σάμλαντ του Ινστιτούτου Αστρονομίας «Μαξ Πλανκ» στη Χαϊδελβέργη, επίσης μέλος της ερευνητικής ομάδας.

«Τα τελευταία δέκα χρόνια όμως, η ανακάλυψη πολλών πλανητικών συστημάτων με απρόσμενους και τελείως διαφορετικούς σχηματισμούς μάς έχει αναγκάσει να διευρύνουμε την προηγούμενη, ιστορικά στενή άποψή μας».

__________________________________________________________________________________

Παρασκευή 03-12-21

Τεχνητός ιστός «διορθώνει» καρδιές, μυς και φωνητικές χορδές

Ερευνητές του Πανεπιστημίου ΜακΓκιλ στον Καναδά ανέπτυξαν ένα νέο βιοϋολικό – μια ενέσιμη υδρογέλη – για την επούλωση διαφορετικών ιστών του ανθρώπινου οργανισμού

«Παντρεύοντας» τη χημεία, τη φυσική, τη βιολογία και τη μηχανική, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο ΜακΓκιλ στον Καναδά ανέπτυξαν ένα βιοϋλικό το οποίο μπορεί να επιδιορθώνει καρδιές, μυς και φωνητικές χορδές σηματοδοτώντας μια άκρως σημαντική εξέλιξη στο πεδίο της αναγεννητικής ιατρικής.

Σε αναζήτηση ανθεκτικών ενέσιμων υλικών

«Τα άτομα που αναρρώνουν από βλάβες στην καρδιά έχουν συχνά μπροστά τους έναν μακρύ και δύσκολο ‘ταξίδι’. Η επουλωτική διαδικασία συνδέεται με προκλήσεις εξαιτίας της συνεχούς κίνησης που πρέπει να αντέχουν οι ιστοί καθώς η καρδιά πάλλεται. Το ίδιο ισχύει και για τις φωνητικές χορδές. Μέχρι σήμερα δεν υπήρχε κάποιο ενέσιμο υλικό το οποίο να είναι αρκετά ισχυρό ώστε να κάνει αυτή τη δουλειά» ανέφερε ο Γκουαγνκγιού Μπάο, υποψήφιος διδάκτορας στο Τμήμα Μηχανικής του Πανεπιστημίου ΜακΓκιλ που συμμετείχε στην ερευνητική ομάδα.

 

Ο βιοαντιδραστήρας που χρησιμοποιεί η ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου ΜακΓκιλ για τη δοκιμή της υδρογέλης που ανέπτυξε σε φωνητικές χορδές 

Σταθερή πορώδης δομή

 

Οι ερευνητές ανέπτυξαν μια νέα ενέσιμη υδρογέλη για την επούλωση των ιστών που έχουν υποστεί βλάβη. Η υδρογέλη αποτελεί έναν τύπο βιοϋλικού που επιτρέπει στα κύτταρα να επιβιώνουν και να πολλαπλασιάζονται. Μόλις εγχυθεί στο σώμα, το βιοϋλικό αυτό σχηματίζει μια σταθερή, πορώδη δομή η οποία αφήνει τα ζώντα κύτταρα της περιοχής να πολλαπλασιαστούν και να μεταναστεύσουν προς τις περιοχές των οργάνων που παρουσιάζουν βλάβη ώστε να τις επιδιορθώσουν.

Υποσχόμενα αποτελέσματα για αποκατάσταση των φωνητικών χορδών

«Τα αποτελέσματα είναι υποσχόμενα και ελπίζουμε ότι κάποια ημέρα η νέα υδρογέλη θα χρησιμοποιείται ως εμφύτευμα με στόχο την αποκατάσταση της φωνής σε άτομα με κατεστραμμένες φωνητικές χορδές όπως είναι οι ασθενείς που έχουν επιβιώσει από καρκίνο του λάρυγγα» σημείωσε ο Μπάο.

 

Επιτυχημένη δοκιμή της υδρογέλης

Οι επιστήμονες μελέτησαν την ανθεκτικότητα και τη διάρκεια ζωής της υδρογέλης τους σε ένα ειδικό μηχάνημα που ανέπτυξαν ώστε να προσομοιώνει την κινητικότητα των ανθρώπινων φωνητικών χορδών. Δονούμενο 120 φορές το δευτερόλεπτο επί περισσότερους από έξι εκατομμύρια κύκλους, το βιοϋλικό παρέμεινε ανέπαφο τη στιγμή που άλλα αντίστοιχα υλικά έσπασαν σε κομμάτια.

Προσθήκη πολυμερούς στη «συνταγή»

«Ενθουσιαστήκαμε όταν είδαμε πως στις δοκιμές μας η υδρογέλη λειτούργησε τέλεια. Πριν από τη δική μας δουλειά, δεν υπήρχαν ενέσιμα τέτοια βιοϋλικά που να είναι όσο πορώδη και όσο ανθεκτικά χρειάζεται. Για να λύσουμε αυτό το ζήτημα, προσθέσαμε στη ‘συνταγή’ μας ένα πολυμερές που δημιουργεί πόρους» εξήγησε ο Μπάο.

Και για δοκιμή φαρμάκων ενάντια στον νέο κοροναϊό

Η καινοτόμος αυτή έρευνα ανοίγει επίσης νέους δρόμους και για άλλες εφαρμογές όπως η χορήγηση φαρμάκων, η μηχανική ιστών αλλά και η δημιουργία μοντέλων ιστών για δοκιμές φαρμάκων, υπογράμμισαν οι ερευνητές. Μάλιστα η ομάδα σκοπεύει να χρησιμοποιήσει την τεχνολογία της υδρογέλης που ανέπτυξε και για τη δημιουργία πνευμόνων στο εργαστήριο στους οποίους θα μπορούν να δοκιμάζονται φάρμακα ενάντια στον νέο κοροναϊό.

 

___________________________________________________________________________